Ophonus parallelus | |||
(Dejean, 1829) | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Gromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Plemię | |||
Podplemię | |||
Rodzaj | |||
Podrodzaj | |||
Gatunek |
Ophonus (Metophonus) parallelus | ||
Synonimy | |||
|
Ophonus (Metophonus) parallelus – gatunek chrząszcza z rodziny biegaczowatych, podrodziny Harpalinae i pleminia Harpalini.
Gatunek został opisany w 1829 roku przez Pierre’a François Marie Auguste’a Dejeana jako Harpalus parallelus[1][2].
Osiąga od 6,5 do 8 mm długości ciała, zazwyczaj ubarwionego jednolicie ciemnobrązowo do czarnego. Górna powierzchnia ciała niemetaliczna. Podstawa przedplecza bez jakiegokolwiek śladu obrzeżenia, jego boki słabo wklęśnięte ku podstawie, a kąty tylne nieco rozszerzone. Pokrywy o bokach prawie równoległych. Odnóża czerwono-brązowe[3].
Gatunek palearktyczny. W Europie wykazany z Albanii, Austrii, Belgii, Bośni i Hercegowiny, Bułgarii, Chorwacji, Francji, Hiszpanii, byłej Jugosławii, Niemiec, europejskiej Rosji, Rumunii, Sardynii, Słowacji, Słowenii, Sycylii, Ukrainy, Węgier, Wielkiej Brytanii i Włoch. Poza Europą znany z Bliskiego Wschodu[2].