Opomyza petrei | |
Mesnil, 1934 | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Gromada | |
Rząd | |
Podrząd | |
Infrarząd | |
Parvordo | |
Nadrodzina | |
Rodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek |
Opomyza petrei |
Opomyza petrei – gatunek muchówki z podrzędu krótkoczułkich i rodziny niżnicowatych.
Muchówka o ciele długości 3–4 mm. Głowę ma żółtą z biało opylonymi: twarzą, policzkami, potylicą i czułkami. Czułki mają brunatnoczarny biczyk, półtora raza dłuższy od ich pozostałej części. Tułów jest żółty z kilkoma brunatnymi pręgami, gdzieniegdzie szaro opylony. Odnóża, przezmianki i nasady skrzydeł mają żółtą barwę. Pierwsza komórka radialna skrzydła jest brunatnie przyciemniona na odcinku od ujścia żyłki subkostalnej po wierzchołek skrzydła[1]. Odwłok jest żółty z trzema podłużnymi, ciemnymi pręgami, biegnącymi przez środek i wzdłuż boków tergitów[2]. Przysadki odwłokowe są stosunkowo krótkie[3], w widoku bocznym kanciasto zagięte[2][3], o tępym zakończeniu, wyposażonym w czarne włoski i kolce[1][2]. Samica ma tępo zakończone pokładełko o prawie symetrycznych połówkach[2].
Larwy przechodzą rozwój w łodygach traw, głównie z rodzaju tomka[1][3], ale notowane były też z mietlicy pospolitej i kłosówki wełnistej[2]. Owady dorosłe obserwuje się w czerwcu i sierpniu[1].
Gatunek europejski[1], podawany z Andory, Austrii, Belgii, Bułgarii, Chorwacji, Czech, Danii, Francji, Grecji, Hiszpanii, Holandii, Irlandii, Liechtensteinu, Litwy, Niemiec, Norwegii, Polski, obwodu królewieckiego, Słowacji, Szwecji, Szwajcarii, Ukrainy, Węgier, Wielkiej Brytanii i Włoch[4].