Order ustanowił w październiku 1887 sułtanHamed ben Mohamed, władca Tadżury[4], znajdującej się we francuskim Somali. Uznany został przez władze Francji 17 lipca 1888, a później wcielony w szereg francuskich odznaczeń kolonialnych dekretami z 10 i 23 maja 1896[4][5] i nadawany zarówno Francuzom jak i obcokrajowcom[3]. Administracją orderu zajmowała się Kancelaria Legii Honorowej, a każdy prezydent Francji był uprawniony do noszenia jego najwyższej klasy – Wielkiego Krzyża[4].
Dekretem prezydenckim Charlesa de Gaulle’a (6 grudnia 1963) order został wycofany wraz z piętnastoma innymi francuskimi odznaczeniami resortowymi i kolonialnymi. Zostały one zastąpione nadawanym za wybitne zasługi Orderem Narodowym Zasługi. Odznaczeni utrzymali prawo do noszenia orderu[3][5][6][a].
Odznaka orderowa miała kształt srebrnej dziesięcioramiennej gwiazdy, z dodatkowymi pięcioramiennymi złotymi gwiazdkami pomiędzy ramionami. Wewnątrz znajdował się okrągły medalion ze srebrną pięcioramienną gwiazdą na niebieskim tle, otoczony czerwonym pierścieniem ze złotym napisem w języku arabskim: Nichan el Anouar. Odznaka wieszana była na zawieszce w kształcie korony zwieńczonej małym złotym półksiężycem, mocowanej do wstęgi za pomocą kółeczka. Gwiazda orderowa miała wygląd identyczny z odznaką, ale bez korony. Wstęga orderowa była ciemnoniebieska z pojedynczym białym szerokim paskiem pośrodku[2] od 1899, a w latach 1887–1899 była czerwona, z czarnym szerokim paskiem pośrodku i biało-niebieskimi wąskimi paskami wzdłuż obu krawędzi[4].
↑ abPaul Hieronymussen: Orders and Decorations of Europe in Color. Nowy Jork: MacMillan, 1967, s. 162.
↑ abcRobert Werlich: Orders and Decorations of all Nations. Ancient and Modern. Civil and Military. Waszyngton: Quaker Press, 1963, s. 90, 102. (ang.).
↑ abcdeMarc Champenois: Ordre du Nichan El-Anouar . [w:] Les décorations Francaises [on-line]. france-phaleristique.com. [dostęp 2015-11-05]. (fr.).