| Orepukia geophila | |
| Forster et Wilton, 1973 | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Podtyp | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Infrarząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Orepukia geophila |
Orepukia geophila – gatunek pająka z rodziny Cycloctenidae. Występuje endemicznie na Nowej Zelandii.
Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1973 roku przez Raymonda Roberta Forstera i Cecila Louisa Wiltona[1][2] w czwartej części monografii poświęconej pająkom Nowej Zelandii. Jako miejsce typowe wskazano Mangareia w regionie Wairarapa[1].
Holotypowa samica ma karapaks długości 3,2 mm i szerokości 2,1 mm oraz opistosomę (odwłok) długości 3 mm i szerokości 2,2 mm. Karapaks ma niewyraźnie zaznaczony wzór barwny. Ośmioro oczu rozmieszczonych jest w dwóch rzędach, z których przedni jest prosty. Oczy tylno-środkowe leżą nieco dalej z tyłu niż tylno-boczne. Szczękoczułki ustawione są pionowo i mają po 2 zęby na krawędziach tylnych oraz po 2 większe i grupkę małych ząbków na krawędziach przednich bruzd. Odnóża są ciemno obrączkowane. Kolejność par odnóży od najdłuższej do najkrótszej to: IV, I, II, III. Pazurki górne mają 10 ząbków, zaś pazurki dolne 3 ząbki. Opistosoma jest żółtawobrązowa z przyciemnieniami. Zaopatrzona jest w znacznie szerszy niż długi stożeczek[1].
Gatunek ten jest endemitem Nowej Zelandii[1][2], znanym tylko z regionu Wairarapa na Wyspie Północnej. Spotykany był wśród gliny na pobrzeżu rzeki[1].