| Orepukia prina | |
| Forster et Wilton, 1973 | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Podtyp | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Infrarząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Orepukia prina |
Orepukia prina – gatunek pająka z rodziny Cycloctenidae. Występuje endemicznie na Nowej Zelandii.
Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1973 roku przez Raymonda Roberta Forstera i Cecila Louisa Wiltona[1][2] w czwartej części monografii poświęconej pająkom Nowej Zelandii. Jako miejsce typowe wskazano miejscowość Franz Josef w dystrykcie Westland[1].
Holotypowy samiec ma karapaks długości 2,8 mm i szerokości 2 mm oraz opistosomę (odwłok) długości 3 mm i szerokości 2 mm. Allotypowa samica ma karapaks długości 3,5 mm i szerokości 2,3 mm oraz opistosomę długości 4,5 mm i szerokości 3 mm. Karapaks z brązowymi przepaskami wychodzącymi z oczu bocznych, łączącymi się w jedną przepaskę na jamce i jako taka sięgającymi do tylnego jego brzegu. Ośmioro oczu rozmieszczonych jest w dwóch prostych w widoku grzbietowym rzędach. Rudobrązowe szczękoczułki mają po 2 normalne i 5 drobnych zębów na przednich krawędziach bruzd i po 2 zęby na ich krawędziach tylnych. Odnóża są żółtobrązowe z ciemniejszym, słabo zaznaczonym obrączkowaniem. Kolejność par odnóży od najdłuższej do najkrótszej to: IV, I, II, III. Pazurki górne mają 10 ząbków, zaś pazurki dolne 3 ząbki. Opistosoma jest kremowa z czterema ciemnobrązowymi szewronami w tyle powierzchni grzbietowej i przyciemnieniami po bokach. Zaopatrzona jest w duży, zaokrąglony z tyłu stożeczek z dwoma szeregami włosków na nasadzie[1].
Gatunek ten jest endemitem Nowej Zelandii[1][2], znanym tylko z regionu West Coast na Wyspie Południowej[1].