Orlaja wielkokwiatowa[4] (Orlaya grandiflora) – gatunek rośliny zielnej z rodziny selerowatych. Występuje w południowej i południowo-wschodniej Europie. Roślina ta uprawiana jest jako ozdobna[5], także w Polsce[4]. W Polsce nie jest znana z natury (także jako gatunek dziczejący)[6].
Odziomkowe, owalne lub trójkątne, od długości 5–15 cm, dwu- lub trójdzielnie pierzaste, o listkach równowąskich, zakończonych zaostrzonymi koniuszkami. Liście łodygowe całobrzegie albo pierzastodzielne, czasami także zredukowane do pojedynczej pochwy[7].
Zebrane w baldach złożony o 4–12 promieniach z 5 równowąskimi, lancetowatymi pokrywami. Kielich bez ząbków. Korona z pięcioma białymi płatkami; płatki kwiatów brzeżnych o długości 1–1,5 cm, głęboko podzielone na dwa płaty[7].
Rośnie na suchych murawach, kamienistych ugorach, polach zbóż, na glebach zawierających wapń; na wysokościach do 800 m n.p.m. Kwitnie od czerwca do sierpnia[7].
↑Michael A.M.A.RuggieroMichael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20](ang.).
↑ZbigniewZ.MirekZbigniewZ. i inni, Vascular plants of Poland. An annotated checklist, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2020, s. 124, ISBN 978-83-62975-45-7.
↑ abcdeMaria Teresa, Della Beffa: Podręczny Leksykon Przyrodniczy: Kwiaty leśne i łąkowe. Grupa Wydawnicza Bertelsmann Media, s. 113.
↑T.G. Tutin, V.H. Heywood i in.: Flora Europaea. Vol. 2. Cambridge, London, New York, New Rochelle, Melbourne, Sydney: Cambridge University Press, 1981, s. 372–373. ISBN 0-521-06662-X.