![]() | |||||||||||||||||||
miotacz | |||||||||||||||||||
Pełne imię i nazwisko |
Orlando Hernández Pedroso | ||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Pseudonim |
El Duque | ||||||||||||||||||
Data i miejsce urodzenia |
11 października 1965 | ||||||||||||||||||
Wzrost |
188 cm | ||||||||||||||||||
Odbijał |
prawą | ||||||||||||||||||
Rzucał |
prawą | ||||||||||||||||||
Debiut |
3 czerwca 1998 | ||||||||||||||||||
Ostatni występ |
30 września 2007 | ||||||||||||||||||
Statystyki | |||||||||||||||||||
Win–loss record |
129–47 (SNB) | ||||||||||||||||||
ERA |
3,05 (SNB) | ||||||||||||||||||
Strikeouty |
1211 (SNB) | ||||||||||||||||||
Kariera klubowa | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
|
Orlando Hernández Pedroso (ur. 11 października 1965 w Wajay w Hawanie[1]) – kubański baseballista, który występował na pozycji miotacza, złoty medalista Letnich Igrzysk Olimpijskich w Barcelonie. Jest bratem przyrodnim dwukrotnego uczestnika Meczu Gwiazd Livána Hernándeza[2].
Orlando Hernández karierę baseballisty rozpoczynał na Kubie, gdzie grał w zespole Industriales, występującym w Serie Nacional de Béisbol[3]. W ciągu siedmiu sezonów występów w tym klubie osiągnął bilans zwycięstw i porażek 129–47, co jest do dziś rekordem w kubańskiej lidze[2]. W 1992 na Letnich Igrzyskach Olimpijskich wraz z reprezentacją narodową zdobył złoty medal[4]. W 1995 po ucieczce jego brata Livána do Stanów Zjednoczonych, kubańskie władze podejrzewając, iż dokona tego samego, został dożywotnio zawieszony w prawach zawodnika[3]. W grudniu 1997 postanowił jednak przedostać się na łodzi do tego kraju[3].
W marcu 1998 roku jako wolny agent podpisał kontrakt z New York Yankees[5]. W sezonie 1998 w głosowaniu do nagrody American League Rookie of the Year Award zajął 4. miejsce[6]. W tym samym roku rozegrał jeden mecz w World Series, w których Yankees pokonali San Diego Padres 4–0[7]. W 1999 po zwycięskiej serii New York Yankees nad Boston Red Sox w finale American League, został wybrany najbardziej wartościowym zawodnikiem, a w World Series Yankees ponownie zwyciężyli (4–0 z Atlanta Braves)[8][9]. Rok później zdobył z „Jankesami” trzeci tytuł, po zwycięstwie 4–1 w Subway Series nad New York Mets[10].
15 stycznia 2003 doszło do wymiany na linii New York Yankees, Chicago White Sox, Montreal Expos; ostatecznie Hernández został zawodnikiem klubu z Montrealu, w którym nie zagrał żadnego meczu[5]. W sezonie 2003 rozegrał jedynie dwa mecze w klubie farmerskim tego zespołu, w Brevard County Manatees[11]. W 2004 był ponownie zawodnikiem Yankees[5].
W styczniu 2005 podpisał kontrakt z Chicago Whites Sox, z którym wystąpił w World Series; White Sox pokonali Houston Astros w czterech meczach[5][12]. Występował jeszcze w Arizona Diamondbacks, New York Mets oraz klubach farmerskich Texas Rangers i Washington Nationals[5][13].