Oryzomyini

Oryzomyini
Vorontsov, 1959[1]
Ilustracja
Przedstawiciel plemienia – innoryżak wytworny (Euryoryzomys nitidus)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Rząd

gryzonie

Podrząd

Supramyomorpha

Infrarząd

myszokształtne

Nadrodzina

myszowe

Rodzina

chomikowate

Podrodzina

bawełniaki

Plemię

Oryzomyini

Typ nomenklatoryczny

Oryzomys S.F. Baird, 1857

Synonimy
Rodzaje

39 rodzajów (w tym 9 wymarłych) – zobacz opis w tekście

Oryzomyiniplemię ssaków z podrodziny bawełniaków (Sigmodontinae) w obrębie rodziny chomikowatych (Cricetidae).

Zasięg występowania

[edytuj | edytuj kod]

Plemię obejmuje gatunki występujące w Ameryce[4].

Podział systematyczny

[edytuj | edytuj kod]

Do plemienia należą następujące występujące współcześnie i wymarłe po 1500 roku rodzaje[5][4][6]:

Opisano również rodzaje wymarłe w czasach prehistorycznych:

Kladogram

[edytuj | edytuj kod]

Uproszczone drzewo filogenetyczne plemienia Oryzomyini[11]:
    klad A;     Klad B;     Klad C;     Klad D.




Scolomys     






Handleyomys





Mindomys



Nephelomys






Oecomys




Transandinomys   



Euryoryzomys





Hylaeamys








Oligoryzomys





Microryzomys   



Oreoryzomys




Neacomys







Eremoryzomys



Drymoreomys





Lundomys




Sooretamys




Cerradomys





Holochilus



Pseudoryzomys





Nectomys




Oryzomys





Nesoryzomys   



Aegialomys





Tanyuromys



Melanomys














  1. Typ nomenklatoryczny: Zygodontomys J.A. Allen, 1897; nomen nudum.
  2. Typ nomenklatoryczny: Holochilus Brandt, 1835.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Н.Н. Воронцов. Система хомяков (Сriсеtinае) мировой фауны и их филогенетические связи. „Бюллетень Московского Общества Испытателей Природы”. Отдел биологический. 64 (5), s. 136, 1959. (ros.). 
  2. J.F. Eisenberg: Mammals of the Neotropics. Cz. 1: The northern Neotropics: Panama, Colombia, Venezuela, Guyana, Suriname, French Guiana. Chicago: University of Chicago Press, 1989, s. 1–449. ISBN 978-0-226-19540-7. (ang.).
  3. F.L. Agnolín, M.R. Derguy, I.N. Godoy & N.R. Chimento. Mamíferos argentinos: descripción de nuevas especies de las colecciones de Elio Massoia y Julio R. Contreras (Rodentia, Chiroptera, Carnivora). „Historia Natural”. 9 (2), s. 113, 2019. (hiszp.). 
  4. a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 392–410. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  5. N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-10-06]. (ang.).
  6. Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 244–257. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  7. J.S. Zijlstra, P.A. Madern & L.W. van den Hoek Ostende. New genus and two new species of Pleistocene oryzomyines (Cricetidae: Sigmodontinae) from Bonaire, Netherlands Antilles. „Journal of Mammalogy”. 91 (4), s. 862, 2010. DOI: 10.1644/09-MAMM-A-208.1. (ang.). 
  8. U.F.J. Pardiñas. A new genus of oryzomyine rodent (Cricetidae: Sigmodontinae) from the Pleistocene of Argentina. „Journal of Mammalogy”. 89 (5), s. 1270, 2008. DOI: 10.1644/07-MAMM-A-099.1. (ang.). 
  9. J.S. Zijlstra. A new oryzomyine (Rodentia: Sigmodontinae) from the Quaternary of Curaçao (West Indies). „Zootaxa”. 3534, s. 62, 2012. DOI: 10.11646/zootaxa.3534.1.5. (ang.). 
  10. L.F. Machado, Y.L.R. Leite, A.U. Christoff & L.G. Giugliano. Phylogeny and biogeography of tetralophodont rodents of the tribe Oryzomyini (Cricetidae: Sigmodontinae). „Zoologica Scripta”. 43 (2), s. 123, 2014. DOI: 10.1111/zsc.12041. (ang.). 
  11. A.R. Percequillo, J. Rodrigues do Prado, E.F. Abreu, J. Dalapicolla, A.C. Pavan, E. de Almeida Chiquito, P. Brennand, S.J. Steppan, A.R. Lemmon, E.M. Lemmon & M. Wilkinson. Tempo and mode of evolution of oryzomyine rodents (Rodentia, Cricetidae, Sigmodontinae): A phylogenomic approach. „Molecular Phylogenetics and Evolution”. 159, s. 107120 (5), 2021. DOI: 10.1016/j.ympev.2021.107120. (ang.).