Ossówno

Ossówno

wieś
Państwo	Polska
Województwo	mazowieckie
Powiat	węgrowski
Gmina	Wierzbno
Liczba ludności (2011)	45[2][3]
Strefa numeracyjna	25
Kod pocztowy	07-111[4]
Tablice rejestracyjne	WWE
SIMC	0693658[5]
Położenie na mapie gminy Wierzbno Ossówno
Położenie na mapie Polski Ossówno
Położenie na mapie województwa mazowieckiego Ossówno
Położenie na mapie powiatu węgrowskiego Ossówno
52°19′18″N 21°46′29″E/52,321667 21,774722[1]

Zobacz w indeksie Słownika geograficznego Królestwa Polskiego hasło Ossówno

Ossówno – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie węgrowskim, w gminie Wierzbno^[5][6].

Do 1954 r. wieś była siedzibą gminy Ossówno, następnie do 1959 – gromady Ossówno, po jej zniesieniu w gromadzie Wierzbno, następnie gminy Wierzbno. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa siedleckiego.

Przez miejscowość przepływa niewielka rzeka Osownica, dopływ Liwca.

W 1530 roku właścicielem wsi był Jan Dobrzyniecki – podstoli zakroczymski. Część jego potomków od nazwy wsi przybrała nazwę Ossowińskich i posiadała w niej swoją siedzibę, po której pozostały fragmenty fos.

Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Stanisława Biskupa Męczennika w Czerwonce Liwskiej.

Zobacz też

• Ossowo

Przypisy

1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 94805
2. Wieś Ossówno w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2020-03-24] , liczba ludności na podstawie danych GUS.
3. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 881 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
5. GUS. Wyszukiwarka TERYT
6. Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)

Linki zewnętrzne

• Ossówno (1), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 659 .