Osten (ród)

Herb rodu von der Osten, pałac Hollwinkel w Nadrenii Północnej-Westfalii

Von der Osten (także von der Ost) - ród szlachecki pochodzący z Saksonii, znany od 1242 r. w księstwie Rugii i na Pomorzu, w Nowej Marchii od nabycia Drezdenka wraz z okolicami w 1316 r. przez Burcharda von der Ost. Po śmierci margrabiego brandenburskiego Ludwika, w dniu 2 czerwca 1365 roku bracia Dobrogost, Arnold, Holryk (Urlich) i Bartold von Osten złożyli hołd Kazimierzowi Wielkiemu jako posiadacze Santoku i Drezdenka[1]. Następnie przyjęli oba grody z rąk Kazimierza jako lenno przyznając, że grody te od dawna należały do Królestwa Polskoego. Ulryk von der Ost złożył hołd Władysławowi Jagielle w 1402 roku, ale kiedy Zygmunt Luksemburczyk oddał Nową Marchię jako zastaw w ręce zakonu krzyżackiego Ulryk złożył hołd zakonowi, a Drezdenko oddał Krzyżakom w zastaw, a następnie sprzedał.[2]

Po sprzedaży Drezdenka w 1408 r. ośrodkiem rodu stały się Golenice z Rowem, Warnicami, Kierzkowem i Babinem w ziemi chojeńskiej; w ziemi choszczeńskiej ród posiadał wieś Kołki (1439), w ziemi strzeleckiej Słonowo (przed 1465 r.)[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Jerzy Wyrozumski, Kazimierz Wielki, Wyd. 3 popr. i uzup, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 2004, ISBN 978-83-04-04688-7 [dostęp 2025-02-07].
  2. ↑ Stefan Kuczyński: Wielka wojna z Zakonem Krzyżackim w latach 1409-1411. Warszawa: MON, 1955, s. 82.
  3. ↑ Edward Rymar. Rycerstwo Nowej Marchii w czasach margrabiego Jana Kostrzyńskiego. „Rocznik Lubuski”. tom XXVII Cz. 1, s. 36, 2001. Zielona Góra: Lubuskie Towarzystwo Naukowe. ISSN 0485-3083.