Ostrogon z Kupang

Ostrogon z Kupang
Pseudosphromenus cupanus[1]
(Cuvier, 1831)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

promieniopłetwe

Infragromada

doskonałokostne

Rząd

okoniokształtne

Podrząd

błędnikowce

Rodzina

guramiowate

Podrodzina

Macropodusinae

Rodzaj

Pseudosphromenus

Gatunek

ostrogon z Kupang

Synonimy
  • Macropodus cupanus (Cuvier, 1831)
  • Polyacanthus cupanus Cuvier, 1831
  • Psedosphronemus cupanus (Cuvier, 1831)
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Ostrogon z Kupang[a], pseudogurami z Kupang[3] (Pseudosphromenus cupanus) – gatunek ryby okoniokształtnej z rodziny guramiowatych (Osphronemidae), opisywany też pod nazwami wielkopłetw z Kupang[4] (wcześniej był zaliczany do rodzaju Macropodus), pseudowielkopłetw z Kupang[5] i pseudowielkopłetw czarny[5]. Jest to gatunek hodowany w akwariach.

Występowanie

[edytuj | edytuj kod]

Żyje w wodach Azji Południowej.

Pożywienie

[edytuj | edytuj kod]

Ostrogon z Kupang żywi się każdym rodzajem pokarmu.

Warunki hodowlane

[edytuj | edytuj kod]

Jest spokojną rybą, dzięki czemu można ją trzymać z innymi nieagresywnymi gatunkami ryb. W akwarium powinna się znajdować gęsta roślinność, tworząca liczne kryjówki. Ciemne podłoże eksponuje jego ubarwienie. Woda powinna być miękka o pH neutralnym, choć ten ostrogon toleruje pewne odstępstwa. Temperatura wody powinna wynosić ok. 24 °C.

  1. „Ostrogon z Cupang” [W:] Wally Kahl, Burkard Kahl, Dieter Vogt: Atlas ryb akwariowych. Przekład: Henryk Garbarczyk i Eligiusz Nowakowski. Warszawa: Delta W-Z, 2000, s. 262. ISBN 83-7175-260-1.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Pseudosphromenus cupanus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. Pseudosphromenus cupanus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  3. Hans Frey: Akwarium słodkowodne. Przekład: Wiesław Wiśniewolski. Warszawa: Wydawnictwo Sport i Turystyka, 1990, s. 250. ISBN 83-217-2777-8.
  4. Nazewnictwo ryb egzotycznych, AKWARIUM, Nr 1-2/70 (występuje pod synonimiczną nazwą)
  5. a b H. Pinter. Dość bliscy kuzyni. „Aqua Magazyn”. 1 (2), 1993.