Ottokar Chiari
Ottokar Freiherr von Chiari (ur. 1 lutego 1853 w Pradze, zm. 12 maja 1918 w Puchberg am Schneeberg) – austriacki lekarz laryngolog, profesor na Uniwersytecie Wiedeńskim. Syn ginekologa Johanna Baptisty Chiariego (1817–1854) i młodszy brat patologa Hansa Chiariego (1851–1916). Jego wnukiem był Karl Chiari, ortopeda.
Ottokar Chiari był asystentem Leopolda von Schröttera, a później zastąpił Karla Stoerka na stanowisku dyrektora kliniki laryngologicznej. Specjalista na polu rynolaryngologii, pracując w Wiedniu wprowadził nowe techniki chirurgiczne. W 1912 roku jako pierwszy zastosował dojście transetmodialne (przez kość sitową).
Wybrane prace
[edytuj | edytuj kod]- Erfahrungen aus dem Gebiete der Hals- und Nasen-Krankheiten. 1887
- Krankheiten der oberen Luftwege. T. 1-3. Leipzig-Wien: Franz Deuticke 1903
- Die Wiener Klinik für Nasen- und Kehlkopfkrankheiten : erste Vorlesung in der neuen Klinik. 1911
- Chirurgie des Kehlkopfes und der Luftröhre. 1916
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Biographisches Lexikon hervorragender Ärzte des neunzehnten Jahrhunderts. Berlin-Wien 1901, ss. 322-323. www.zeno.org
- Fischer I: Biographisches Lexikon der hervorragenden Ärzte der letzten fünfzig Jahre. Band 1. München-Berlin: Urban & Schwarzenberg, 1962, s. 283.