Oulema erichsonii

Oulema erichsonii
Suffrian, 1841
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

chrząszcze

Podrząd

chrząszcze wielożerne

Nadrodzina

stonki

Rodzina

stonkowate

Podrodzina

poskrzypki

Rodzaj

Oulema

Gatunek

Oulema erichsonii

Synonimy
  • Lema lipperti Gredler, 1866
  • Lema weisei Seidlitz, 1891
  • Oulema hayashii Ohno, 1962
  • Oulema kuwayamai Ohno, 1962

Oulema erichsoniigatunek chrząszcza z rodziny stonkowatych i podrodziny poskrzypek. Zamieszkuje palearktyczną Eurazję.

Taksonomia

[edytuj | edytuj kod]

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1841 roku przez Eduarda Suffriana[1].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]
Genitalia samca (skan z tomografu komputerowego). a: płat środkowy edeagusa (prącie) w widoku bocznym, b: szczyt tego płata w widoku grzbietowym, c: flagellum

Chrząszcz o ciele długości od 4 do 4,5 mm[2][3], przeciętnie mniej smukłym niż u O. septentrionis[3]. Grzbietowa strona ciała jest metalicznie niebieska z połyskiem zielonym lub czarna z metalicznie zielono lśniącymi bocznymi brzegami przedplecza i pokryw; czułki i odnóża są czarne. Płaskie czoło ma pośrodku długą, płytką bruzdę przechodzącą na ciemię[2][3]. Wygraniczające czoło linie zbiegają się na przedzie pod kątem rozwartym[2]. Przedplecze ma w tylnej części szeroką, głęboką, poprzeczną bruzdę równomiernie i gęsto pokrytą drobnymi, zwykle lekko wydłużonymi, niekiedy przechodzącymi w zmarszczki punktami[2][3]. Reszta przedplecza jest płytko i głęboko punktowana. Punktowanie na pokrywach jest delikatne[3]. Genitalia samca cechują się edeagusem węższym niż u O. magistrettiorum[3], mniej lub bardziej na szczycie zaostrzonym[2][3], w widoku bocznym na końcu nieco S-kształtnie wygiętym ku górze, a flagellum dłuższym i silniej poskręcanym niż u O. septentrionis, na wierzchołku delikatnie wyciągniętym[3].

Ekologia i występowanie

[edytuj | edytuj kod]

Owad ten zasiedla podmokłe łąki, mokradła, torfowiska niskie oraz pobrzeża rowów i potoków. Zarówno larwy, jak i postacie dorosłefitofagami żerującymi na rukwiach i rzepichach. Aktywne osobniki dorosłe spotyka się głównie w czerwcu i lipcu[4][2].

Gatunek palearktyczny. W Europie znany jest z Hiszpanii, Irlandii, Wielkiej Brytanii, Francji, Belgii, Holandii, Luksemburga, Niemiec, Szwajcarii, Austrii, Liechtensteinu, Włoch, Danii, Szwecji, Norwegii, Łotwy, Litwy, Polski, Czech, Słowacji, Węgier, Białorusi, Ukrainy, Rumunii, Bułgarii, Macedonii Północnej, Grecji i europejskiej części Rosji. W Azji podawany jest z syberyjskiej i dalekowschodniej części Rosji, Kazachstanu, Mongolii, północnych Chin i Japonii[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Ivan Löbl, Aleš Smetana (red.), Catalogue of Palaearctic Coleoptera. Volume 6. Chrysomeloidea, Stenstrup, Denmark: Apollo Books, 2010, s. 367-368, ISBN 978-87-88757-84-2.
  2. a b c d e f Andrzej Warchałowski: Klucze Do Oznaczania Owadów Polski: cz. XIX Chrząszcze - Coleoptera: z. 94 Stonkowate - Chrysomelidae. Część ogólna i podrodziny Donaciinae, Orsodacninae, Criocerinae, Clytrinae, Cryptocephalinae, Lamprosomatidae, Eumolpinae. Warszawa: Polskie Towarzystwo Entomologiczne, PWN, 1971.
  3. a b c d e f g h Gattung Oulema Gozis. [w:] Käfer Europas [on-line]. [dostęp 2024-05-12].
  4. B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska. Chrząszcze – Coleoptera. Stonkowate – Chrysomelidae, część 1. „Katalog Fauny Polski”. XXIII (16), 1990.