Ovidiu Densusianu (ur. 29 grudnia 1873 w Fogaraszu, zm. 9 czerwca 1938 w Bukareszcie) – rumuński uczony, filolog, językoznawca i poeta[1].
Ovidiu Densusianu (Densușianu) urodził się 29 grudnia 1873 w Făgăraș[2]. Studiował w Berlinie[2] i Paryżu[2]. Po powrocie do kraju został profesorem filologii romańskiej na uniwersytecie w Bukareszcie[2][1]. Swoje poezje podpisywał pseudonimem Ervin[2]. Pozostając pod silnym wpływem europejskiego symbolizmu[3], stał w opozycji do obowiązującej w tym czasie w literaturze rumuńskiej tradycji sielankowej[2]. Wprowadził do liryki tematykę miejską[3], traktując miasto jako ośrodek życia[3]. W 1905 założył pismo literackie Viața Nouă[2] (Nowe czasy), które wydawał przez następnych dwadzieścia lat[2]. Jako językoznawca był autorem napisanej po francusku historii języka rumuńskiego (Histoire de la langue roumaine, 1901–14)[1]. Opracował też słownik języka rumuńskiego (Dicționar general al limbii Române, 1909)[2].