![]() | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pełne imię i nazwisko |
Ołeksandr Serhijowycz Pryzetko | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost |
183 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Ołeksandr Serhijowycz Pryzetko, ukr. Олександр Сергійович Призетко, ros. Александр Сергеевич Призетко, Aleksandr Sergiejewicz Prizietko (ur. 31 stycznia 1971 w Izmaile w obwodzie odeskim, Ukraińska SRR) – ukraiński piłkarz, grający na pozycji pomocnika, a wcześniej napastnika, reprezentant Ukrainy, trener piłkarski.
W wieku 14 lat wstąpił do SDJuSzOR Czornomoreć Odessa, skąd po roku, w wyniku kontuzji, powrócił do Izmaiła. Następnie został przyjęty do Internatu Sportowego w Charkowie. W 1988 rozpoczął karierę piłkarską w klubie Majak Charków, skąd przeszedł do Metalista Charków. W 1993 został piłkarzem Dynamo Kijów, a dwa lata później został sprzedany do rosyjskiego klubu Dinamo-Gazowik Tiumeń. W 1997 przeniósł się do Torpeda Moskwa, ale po zmianie trenera stracił miejsce w podstawowym składzie i przeszedł do Arsenału Tuła. Trzy lata później został piłkarzem Czernomorca Noworosyjsk. W 2004 powrócił do Metalista Charków, a w 2005 zakończył w nim karierę piłkarską[1].
26 sierpnia 1992 debiutował w reprezentacji Ukrainy w meczu towarzyskim z Węgrami, przegranym 1:2.
Po zakończeniu kariery zawodniczej rozpoczął karierę trenerską. Najpierw od 2011 szkolił dzieci w Szkole Sportowej w Lubotynie. W 2015 stał na czele młodzieżowej drużyny Metalista Charków, a od 18 kwietnia do końca maja 2016 pełnił obowiązki głównego trenera Metalista Charków[2]. 16 sierpnia 2016 został mianowany na stanowisko głównego trenera klubu Metalist 1925 Charków. 26 września 2017 za obopólną zgodą kontrakt został anulowany[3]. 27 grudnia 2017 stał na czele Polissia Żytomierz[4]. 16 sierpnia 2018 został z niego zwolniony[5].