Północna Grupa Armii

Północna Grupa Armii

Northern Army Group NORTHAG

Historia
Organizacja	NATO
Sformowanie	1952
Rozformowanie	1993
Dowódcy
Pierwszy	Generał John Harding
Ostatni	Generał Charles R.L. Guthrie
Organizacja
Dyslokacja	Rheindahlen[a]
Podległość	AFCENT

Północna Grupa Armii (ang. Northern Army Group NORTHAG) – związek operacyjno-strategiczny Paktu Północnoatlantyckiego.

Charakterystyka

W okresie „zimnej wojny” obszar odpowiedzialności Północnej Grupy Armii obejmował teren na północ od linii Göttingen-Liège^[2]. W jego skład wchodziło 12 dywizji, 2 samodzielne brygady, samodzielne pułki oraz jednostki korpuśne. Stanowiło to razem około 330000 żołnierzy^[3]. Temu zgrupowaniu podlegały wydzielone jednostki sił lądowych Wielkiej Brytanii (Brytyjska Armia Renu), Holandii, Belgii, Kanady i Francji. Siedziba dowództwa znajdowała się w Bad Oeynhausen, w 1954 przeniesiono ją do Rheindahlen (Mönchengladbach). Dowódcą NORTHAG był dowódca Brytyjskiej Armii Renu, szefem sztabu naprzemiennie generałowie: niemiecki, belgijski lub holenderski^[4]
Za stan gotowości bojowej korpusów odpowiadały dowództwa narodowe. Dopiero po przejściu sił zbrojnych na stopę wojenną, dowodzenie obejmował dowódca grupy armii. Do jego obowiązków w czasie pokoju należało przygotowanie planów operacyjnych, kontrola szkolenia podległych wojsk (po uzyskaniu zgody dowództw narodowych) oraz przedstawianie propozycji doskonalących wartość bojową podległych sił lądowych^[5].

W 1993 rozwiązano dowództwo Północnej Grupy Armii, a jego zadania przejęło Dowództwo Połączonych Sił Lądowych Europy Centralnej LANDCENT^[6].

Struktura organizacyjna

W roku 1989^[3][7]:

• dowództwo PGA – Mönchengladbach
• 1 Korpus Armijny Holandii
• 1 Korpus Armijny RFN
• 1 Korpus Armijny Wielkiej Brytanii
• 1 Korpus Armijny Belgii
• 3 Korpus Armijny USA

Dowódcy PGA

Stopień, imię i nazwisko	Czasokres
Generał John Harding	1951 – 1952
Generał Richard N. Gale	1952 – 1957
Generał A. Dudley Ward	1957 –1960
Generał A. James H. Cassels	1960 –1963
Generał William Gurdon Stirling	1963 – 1966
Generał John W. Hackett	1966 – 1968
Generał G.R.Desmond Fitzpatrick	1968 – 1970
Generał Peter M. Hunt	1970 – 1973
Generał Harry C. Tuzo	1973 – 1976
Generał Frank D. King	1976 – 1978
Generał William N.R. Scotter	1978 – 1980
Generał J. Michael Gow	1980 – 1983
Generał Nigel T. Bagnall	1983 – 1985
Generał Martin B. Farndale	1985 – 1987
Generał Brian L.G. Kenny	1987 – 1989
Generał Peter A. Inge	1989 – 1992
Generał Charles R.L. Guthrie	1992 –1994

Uwagi

1. Kompleks wojskowy JHQ Rheindahlen znajduje się w okolicy Mönchengladbach i wyglądem przypominaa średniej wielkości miasteczko z budynkami administracyjnymi, mieszkalnymi, sklepami, szkołami i innymi obiektami użyteczności publicznej. Pierwotnie stanowił połączoną kwaterą brytyjskich sił stacjonujących na terytorium RFN. Stanowił siedzibę kwatery głównej zgrupowania NORTHAG, kwaterę 2 ATAF, dowództwo Brytyjskiej Armii Renu i Royal Air Force Germany. Personel wojskowy składał się z brytyjskich, amerykańskich, niemieckich, holenderskich, belgijskich, australijskich i kanadyjskich oficerów i żołnierzy. W kompleksie pracowało około 2500 pracowników niemieckich, zabezpieczających funkcjonowanie miasteczka i wydzielonych obiektów^[1].

Przypisy

1. Zarychta 2013 ↓, s. 87/229.
2. Zarychta 2013 ↓, s. 225.
3. Zarychta 2016 ↓, s. 224.
4. Zarychta 2016 ↓, s. 85/105.
5. Zarychta 2013 ↓, s. 229.
6. Kaczmarek i Skowroński 1998 ↓, s. 95.
7. Solak 1999 ↓, s. 51.

Bibliografia

• Julian Kaczmarek, Adam Skowroński: NATO, Europa, Polska. Wrocław: Atta 2, 1998. ISBN 83-86882-66-2.
• Janusz Solak: Niemcy w NATO. Warszawa: Bellona SA, 1999. ISBN 83-11-08879-9.
• Stanisław Zarychta: Struktury militarne NATO 1949–2013. Warszawa: Bellona SA, 2013. ISBN 978-83-11-13021-0.
• Stanisław Zarychta: Broń jądrowa w kształtowaniu bezpieczeństwa 1945–2015. Warszawa: Bellona SA, 2016. ISBN 978-83-11-14235-0.