Płótele
 Kościół w Płótelach | |||
| |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Okręg | |||
| Rejon | |||
| Gmina | |||
| Populacja (2001) • liczba ludności |
| ||
| Kod pocztowy |
LT-90036 | ||
Położenie na mapie Litwy  | |||
 56°02′40″N 21°49′10″E/56,044444 21,819444
| |||
Płótele, także Płotele (lit. Plateliai) – miasteczko na Litwie, położone w okręgu telszańskim, w rejonie płungiańskim, 20 km na północ od Płungian, nad jeziorem o tej samej nazwie. Miasteczko liczy 1 021 mieszkańców (2001). Siedziba starostwa Płótele.
Znajduje się tu kościół, gimnazjum, poczta, klub jachtowy, dyrekcja Żmudzkiego Parku Narodowego i zespół pałacowo-parkowy założony przez Ogińskich.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Okolica, za czasów I Rzeczypospolitej była starostwem królewskim. W wieku XVI należała do Kieżgajłów, następnie do królowej Bony, później do Billewiczów, Chodkiewiczów oraz Stabrowskich, a od końcu stulecia do końca XVII wieku, do Wołłowiczów. W XVIII wieku właścicielami zostali Ogińscy.
Na przełomie XVIII i XIX wieku właścicielami zostali hrabiowie Choiseul de Gouffier, Francuzi, krewni Ludwika XV, którzy władali majątkiem do 1940. W 1905 założyli oni pierwszy na Żmudzi telegraf, który połączył dwór z Płungianami[1].
Od 2003 roku miasteczko posiada własny herb, nadany dekretem prezydenta Republiki Litewskiej.
Zabytki
[edytuj | edytuj kod]
- Kościół Świętych Apostołów Piotra i Pawła z 1744 roku
- Resztki zespołu pałacowego w parku o powierzchni 40 ha. Pałac z XIX wieku został zburzony, pozostały fundamenty, fragmenty kamiennego ogrodzenia i kilka dawnych budynków, pierwotnie gospodarczych. Obecnie mieści się administracja Żmudzkiego Parku Narodowego.
- Pozostałości zamku na wyspie zamkowej na jeziorze Płotele[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Grzegorz Rąkowski: Ilustrowany przewodnik po zabytkach kultury na Litwie. Warszawa: Burchard Edition, 1999-10-16, s. 196–197. ISBN 83-87654-07-8.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Płotele, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VIII: Perepiatycha – Pożajście, Warszawa 1887, s. 321.
- Opis miejscowości (lt.). samogitia.mch.mii.lt. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-05-03)].