Pachnephorus tessellatus | |||
(Duftschmid, 1825) | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Gromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Nadrodzina | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Plemię | |||
Rodzaj | |||
Podrodzaj |
Pachnephorus (Pachnephorus) | ||
Gatunek |
Pachnephorus (Pachnephorus) tessellatus | ||
Synonimy | |||
|
Pachnephorus tessellatus – gatunek chrząszcza z rodziny stonkowatych i podrodziny szczerotków.
Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1825 roku przez Caspara Erasmusa Duftschmidta pod nazwą Eumolpus tessellatus[1].
Chrząszcz o podługowatym, prawie walcowatym ciele długości od 2,5 do 3 mm. Głowa, przedplecze i pokrywy są metalicznie brązowe do czarnomosiężnych i gęsto porośnięte białawymi łuskami. Czułki są w części nasadowej czerwonawe, a w części dalszej czarne[2][3]. Obrzeżenie prawie równoległych krawędzi bocznych wąskiego przedplecza jest kompletne[2], a jego powierzchnia ma równomiernie rozmieszczone punkty[3]. Niemal dwukrotnie dłuższe niż szerokie pokrywy[2][3] mają rzędy widoczne prawie do szczytu[2]. Punktowanie wtórne na międzyrzędach pokryw jest gęste i nieregularnie rozmieszczone[3]. Łuski tworzą zwykle na pokrywach nieregularne pasy i plamy, najczęściej jaśniejsze na międzyrzędach trzecim, piątym i siódmym[3]; rzadko zdarza się by łuski obrastały pokrywy całkowicie[2]. Kolor odnóży jest brunatnoczarny do czarnego. Golenie pary środkowej i tylnej mają niewielki ząbek na szczycie zewnętrznej krawędzi[3].
Owad ten zasiedla stanowiska nasłonecznione i porośnięte roślinnością zielną[4]. Larwy są wąskimi oligofagami astrowatych, żerującymi na korzeniach (ryzofagia). Wśród ich roślin żywicielskich wymieniane są płesznik czerwonkowy, omanowiec lepki i omany[5].
Gatunek holarktyczny. W Europie znany jest z Hiszpanii, Francji, Belgii, Luksemburga, Niemiec, Szwajcarii, Liechtensteinu, Austrii, Estonii, Łotwy, Litwy, Polski, Czech, Słowacji, Węgier, Białorusi, Ukrainy, Rumunii, Bułgarii, Chorwacji, Bośni i Hercegowiny, Serbii, Czarnogóry, Albanii, Grecji oraz europejskich części Rosji i Turcji. W Azji podawany jest z syberyjskiej i dalekowschodniej części Rosji, Armenii, Azerbejdżanu, Kazachstanu, Turkmenistanu, Uzbekistanu, Tadżykistanu, Kirgistanu, Mongolii i Chin. Poza tym wykazany został z nearktycznej Ameryki Północnej[1].
W Polsce owad ten stwierdzony został na nielicznych, rozproszonych stanowiskach[4], z których większość leży w południowej części kraju[3]. Na „Czerwonej liście gatunków zagrożonych Republiki Czeskiej” umieszczony został jako gatunek krytycznie zagrożony wymarciem (CR)[6].