Pachystegia

Pachystegia
Ilustracja
Pachystegia insignis
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

astropodobne

Rząd

astrowce

Rodzina

astrowate

Podrodzina

Asteroideae

Rodzaj

Pachystegia

Nazwa systematyczna
Pachystegia Cheeseman
Man. New Zealand Fl., ed. 2: 910 (1925)[3][4]
Typ nomenklatoryczny

P. insignis (J. D. Hooker) Cheeseman[4]

Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wikimedia Commons

Pachystegia – rodzaj roślin z rodziny astrowatych (Asteraceae). Obejmuje w zależności od ujęcia jeden gatunek – Pachystegia insignis[5] lub poza nim także dwa inne: P. minor i P. rufa[3][6]. Rośliny te są endemitami Nowej Zelandii[6][7]. Rosną w miejscach skalistych, często przy brzegach rzek i strumieni[7].

Uprawiane są jako rośliny ozdobne[8][7].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]
Koszyczek P. insignis
Pokrój
Rozłożyste krzewy do 2 m wysokości o grubych[7] sztywnych pędach[5]. Różne części roślin (liście od spodu, szypułki, okrywy kwiatostanów, pędy) są gęsto owłosione[6][5].
Liście
Zimozielone, skrętoległe, skupiające się na szczytach pędów[7], osadzone na ogonkach nasadami obejmujących łodygę[5]. Blaszka liściowa pojedyncza, skórzasta, całobrzega, od spodu gęsto biało lub rudawo owłosiona, z wierzchu naga i zielona[7][5].
Kwiaty
Zebrane w koszyczki wyrastające pojedynczo na końcach długich szypuł[5]. Okrywa półkulista z listkami w 9 szeregach. Listki jajowate do lancetowatych, zewnętrzne tępe, wewnętrzne zakończone igłowato i z końcami wywiniętymi. Osadnik (dno kwiatostanowe) nagi[5]. Kwiaty języczkowate na brzegu koszyczka wyrastają w 2 lub 3 szeregach, są białe i szeroko rozpostarte, rzadko słabo podwinięte. Wewnętrzne obupłciowe, bardzo liczne, żółte, promieniste z koroną rurkowatą, na szczycie nieco lejkowatą i z 5 lancetowatymi ząbkami[5][6]. W kwiatach obupłciowych pręcików jest 5. Zalążnia jest dolna, jednokomorowa, z pojedynczym słupkiem rozwidlonym i spłaszczonym na końcach[7].
Owoce
Niełupki podługowato równowąskie, bruzdowane i gęsto omszone, z ośćmi puchu kielichowego grubszymi na końcach niż u nasady, wyrastającymi w jednym szeregu[5][6].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]
Pozycja systematyczna

Rodzaj z plemienia Astereae i podrodziny Asteroideae w obrębie rodziny astrowatych (Asteraceae)[9]. W obrębie plemienia umieszczany jest w podplemieniu Hinterhuberinae Cuatrec. (1969)[5].

W niektórych ujęciach rodzaj rośliny z tego rodzaju łączone są w jeden gatunek[5] i czasem włączane do rodzaju Olearia (jako O. insignis)[8].

Wykaz gatunków[3]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-05-05] (ang.).
  2. ↑ Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2021-05-05] (ang.).
  3. ↑ a b c Pachystegia Cheeseman. [w:] Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2021-05-05].
  4. ↑ a b Pachystegia Cheeseman. [w:] Index Nominum Genericorum (ING) [on-line]. Smithsonian Institution. [dostęp 2021-05-05].
  5. ↑ a b c d e f g h i j k K. Kubitzki (red.), The Families and Genera of Vascular Plants. Vol. VIII. Flowering Plants. Eudicots: Asterales, Berlin, Heidelberg, New York: Springer-Verlag, 2007, s. 300, ISBN 978-3-540-31050-1.
  6. ↑ a b c d e Pachystegia Cheeseman. [w:] nzflora.info [on-line]. Landcare Research. [dostęp 2021-05-05].
  7. ↑ a b c d e f g Roger Philips, Martyn Rix: The Botanical Garden. Vol. 1. Trees and shrubs. London: Macmillan, 2002, s. 455. ISBN 0-333-73003-8.
  8. ↑ a b David J. Mabberley, Mabberley’s Plant-Book, Cambridge: Cambridge University Press, 2017, s. 127, DOI: 10.1017/9781316335581, ISBN 978-1-107-11502-6, OCLC 982092200.
  9. ↑ Genus Pachystegia Cheeseman. [w:] Germplasm Resources Information Network (GRIN) [on-line]. United States Department of Agriculture. [dostęp 2021-05-05]. (ang.).