Palmaria (działo samobieżne)

Palmaria
Ilustracja
Haubice Palmaria należące do armii libijskiej zniszczone podczas nalotu francuskiego lotnictwa, marzec 2011
Dane podstawowe
Państwo

 Włochy

Producent

OTO Melara(inne języki)

Typ pojazdu

haubica samobieżna

Załoga

5

Historia
Prototypy

koniec lat 70. XX wieku

Produkcja

1982-lata 90. XX wieku

Egzemplarze

185+

Dane techniczne
Silnik

silnik wysokoprężny MTU MB 837 Ka-500 o mocy 750 KM

Długość

11,47 m (całkowita)
7,27 m (kadłuba)

Szerokość

3,35 m

Wysokość

2,87 m

Masa

46 t

Moc jedn.

16,3 KM/t

Osiągi
Prędkość

60 km/h

Zasięg pojazdu

500 km

Pokonywanie przeszkód
Brody (głęb.)

1,20 m (bez przygotowania)
4,00 m (z przygotowaniem)

Rowy (szer.)

3,00 m

Ściany (wys.)

1,15 m

Kąt podjazdu

54° (60%)

Przechył boczny

27° (30%)

Dane operacyjne
Uzbrojenie
haubica L39 kalibru 155 mm,
karabin maszynowy kalibru 7,62 lub 12,7 mm
Wyposażenie
4 wyrzutniki granatów dymnych
Użytkownicy
Libia, Nigeria

Palmariawłoska haubica samobieżna produkowana przez przedsiębiorstwo OTO Melara(inne języki) w latach 80. i 90. XX wieku.

Prace nad pojazdem rozpoczęły się w 1977 roku, a pierwszy prototyp został ukończony pod koniec lat 70. Produkcja seryjna rozpoczęła się w 1982 roku i trwała do wczesnych lat 90. Pojazd produkowany był wyłącznie na eksport.

Palmaria powstała na zmodyfikowanym podwoziu czołgu OF-40. Uzbrojenie pojazdu stanowi haubica L39 kalibru 155 mm umieszczona w obrotowej wieży oraz karabin maszynowy kalibru 7,62 lub 12,7 mm. Kąt ostrzału haubicy wynosi od -5° do 70°, a donośność 24,7 km (30 km dla pocisków z napędem rakietowym). Przewożony zapas amunicji wynosi 30 pocisków artyleryjskich oraz 1000-2000 pocisków dla karabinu maszynowego.

Użytkownikami pojazdu były Libia (160 egz.) oraz Nigeria (25). Dodatkowo 20 wież pojazdu sprzedanych zostało Argentynie, gdzie zostały zamontowane na podwoziach czołgów TAM, otrzymując oznaczenie TAM VCA.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Palmaria. Military-Today.com. [dostęp 2012-03-25]. (ang.).