Haubice Palmaria należące do armii libijskiej zniszczone podczas nalotu francuskiego lotnictwa, marzec 2011 | |
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent | |
Typ pojazdu | |
Załoga |
5 |
Historia | |
Prototypy |
koniec lat 70. XX wieku |
Produkcja |
1982-lata 90. XX wieku |
Egzemplarze |
185+ |
Dane techniczne | |
Silnik |
silnik wysokoprężny MTU MB 837 Ka-500 o mocy 750 KM |
Długość |
11,47 m (całkowita) |
Szerokość |
3,35 m |
Wysokość |
2,87 m |
Masa |
46 t |
Moc jedn. |
16,3 KM/t |
Osiągi | |
Prędkość |
60 km/h |
Zasięg pojazdu |
500 km |
Pokonywanie przeszkód | |
Brody (głęb.) |
1,20 m (bez przygotowania) |
Rowy (szer.) |
3,00 m |
Ściany (wys.) |
1,15 m |
Kąt podjazdu |
54° (60%) |
Przechył boczny |
27° (30%) |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
1× haubica L39 kalibru 155 mm, 1× karabin maszynowy kalibru 7,62 lub 12,7 mm | |
Wyposażenie | |
4 wyrzutniki granatów dymnych | |
Użytkownicy | |
Libia, Nigeria |
Palmaria – włoska haubica samobieżna produkowana przez przedsiębiorstwo OTO Melara w latach 80. i 90. XX wieku.
Prace nad pojazdem rozpoczęły się w 1977 roku, a pierwszy prototyp został ukończony pod koniec lat 70. Produkcja seryjna rozpoczęła się w 1982 roku i trwała do wczesnych lat 90. Pojazd produkowany był wyłącznie na eksport.
Palmaria powstała na zmodyfikowanym podwoziu czołgu OF-40. Uzbrojenie pojazdu stanowi haubica L39 kalibru 155 mm umieszczona w obrotowej wieży oraz karabin maszynowy kalibru 7,62 lub 12,7 mm. Kąt ostrzału haubicy wynosi od -5° do 70°, a donośność 24,7 km (30 km dla pocisków z napędem rakietowym). Przewożony zapas amunicji wynosi 30 pocisków artyleryjskich oraz 1000-2000 pocisków dla karabinu maszynowego.
Użytkownikami pojazdu były Libia (160 egz.) oraz Nigeria (25). Dodatkowo 20 wież pojazdu sprzedanych zostało Argentynie, gdzie zostały zamontowane na podwoziach czołgów TAM, otrzymując oznaczenie TAM VCA.