verso | |
Data powstania |
II wiek |
---|---|
Rodzaj |
Kodeks papirusowy |
Numer |
(GA) |
Zawartość |
Ewangelia Mateusza 21 † |
Język |
grecki |
Rozmiary |
[14] × [25] cm |
Typ tekstu |
tekst zachodni |
Miejsce przechowywania |
Ashmolean Museum |
Papirus 104 (według numeracji Gregory-Aland), oznaczany symbolem – wczesny grecki rękopis Nowego Testamentu, spisany w formie kodeksu na papirusie. Paleograficznie datowany jest na II wiek. Zawiera fragmenty Ewangelii według Mateusza.
Zachował się tylko fragment jednej karty Ewangelii według Mateusza (21,34-37.43.45)[1]. Oryginalna karta miała rozmiary 14 na 25 cm. Tekst pisany jest w 31 linijkach na stronę[2].
Nomina sacra pisane są skrótami[2].
Tekst grecki rękopisu reprezentuje zachodnią tradycję tekstualną. Od nowożytnych wydań krytycznych tekst rękopisu różni się tylko tym, że nie zawiera tekstu Mt 21,44. Jest najwcześniejszym rękopisem omijającym ten tekst[2].
Rękopis prawdopodobnie powstał w Egipcie. Na liście rękopisów znalezionych w Oksyrynchos figuruje na pozycji 4404. Tekst rękopisu opublikował J. David Thomas w 1997 roku[3]. INTF umieścił go na liście rękopisów Nowego Testamentu, w grupie papirusów, dając mu numer 104[1].
Rękopis datowany jest przez INTF na II wiek[1]. J. David Thomas, wydawca kodeksu, uważał, że jest współczesny dla i datował go na koniec II wieku. Comfort uważa natomiast, że jest wcześniejszy od Papirusu 90 oraz od każdego rękopisu z końca II wieku i datuje Papirus 104 na początek II wieku[2].
Cytowany jest w krytycznych wydaniach Nowego Testamentu (27 wydanie Nestle-Alanda – NA27).
Obecnie przechowywany jest w Ashmolean Museum (P. Oxy. 4404) w Oksfordzie[1][4].