Park Krajobrazowy Dolina Baryczy

Park Krajobrazowy „Dolina Baryczy”
	park krajobrazowy
Państwo	Polska
Położenie	dolnośląskie: Cieszków, Krośnice, Milicz, Trzebnica, Żmigród, Prusice, Twardogóra; wielkopolskie: Odolanów, Sośnie, Przygodzice
Mezoregion	Kotlina Milicka, Kotlina Żmigrodzka, Wysoczyzna Kaliska
Data utworzenia	3 czerwca 1996
Akt prawny	Rozporządzenie Wojewody Kaliskiego i Wojewody Wrocławskiego w sprawie utworzenia i ochrony parku krajobrazowego „Dolina Baryczy”
Powierzchnia	870,4 km²
Obszary chronione	5 rezerwatów przyrody
	Położenie na mapie województwa dolnośląskiego Park Krajobrazowy „Dolina Baryczy”
	Położenie na mapie Polski Park Krajobrazowy „Dolina Baryczy”
	51°27′40,3200″N 17°09′40,6800″E/51,461200 17,161300
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Informacje w Wikipodróżach
	Strona internetowa

Park Krajobrazowy Dolina Baryczy – park krajobrazowy w województwie dolnośląskim i wielkopolskim, położony między Żmigrodem i Przygodzicami, wzdłuż rzeki Baryczy.

Powierzchnia parku wynosi 87 040 ha (część dolnośląska 70 040 ha, część wielkopolska 17 000 ha). Nie posiada otuliny. Powołany 3 czerwca 1996 roku. Obejmuje swoim zasięgiem 3 typy siedlisk: stawy rybne, podmokłe łąki i lasy.

Znajduje się tu europejska Ostoja Ptaków IBA^[2] oraz obszar specjalnej ochrony ptaków „Dolina Baryczy” PLB020001 i specjalny obszar ochrony siedlisk „Ostoja nad Baryczą” PLH020041 w ramach europejskiej sieci Natura 2000^[3]. Na terenie Parku znajduje się także jeden z największych w Europie kompleksów stawów rybnych, w skład którego wchodzi m.in. prawie 300 stawów w rejonie Milicza i Żmigrodu. Kompleks ten, zwany Stawami Milickimi, objęty jest konwencją ochrony środowisk wodnych z Ramsar^[4].

Rezerwaty przyrody

Na obszarze parku znajdują się następujące rezerwaty przyrody^[3]^[5]:

Wydymacz – chroni zespół łęgu jesionowo-olszowego, ze stawem Wydymacz i Dębami Antonińskimi, rośliny chronione m.in. wawrzynek wilczełyko;
Radziądz – chroni las liściasty o charakterze grądu europejskiego;
Olszyny Niezgodzkie – chroni naturalne lasy bagienne w zasięgu rzeki Ługi;
Stawy Milickie – chroni unikatowy w skali kraju i Europy obszar wodno-błotny. Składa się z 5 kompleksów stawowych, lasów i innych gruntów o łącznej powierzchni 5298 ha;
Wzgórze Joanny – chroni wyspowe stanowisko buka na wschodniej granicy zasięgu oraz znaleziska prehistoryczne.

Rośliny

Ta sekcja od 2012-04 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w sekcji mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tej sekcji.

Zwierzęta

Ta sekcja od 2012-04 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w sekcji mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tej sekcji.

Park jest jedną z najważniejszych ostoi ptaków wodno-błotnych nie tylko w Polsce, ale i w Europie. Tutejsza ornitofauna obejmuje aż 276 gatunków ptaków, w tym 166 gatunków lęgowych (samych ptaków wodno-błotnych jest 129 gatunków, w tym 58 lęgowych)^[6]. Występują tu m.in.:

perkozowate
kormoran
liczne kaczkowate (w przelotach licznie gęś zbożowa, rzadziej gęś gęgawa i gęś białoczelna, wyjątkowo bernikla białolica), łabędź niemy, łabędź krzykliwy, czasem łabędź mały
bąk, czapla biała, bocian biały, bocian czarny
czajka, rycyk, kszyk, kulik wielki, batalion, siewkowate, krwawodziób
derkacz, kokoszka wodna, łyska, wodnik
błotniak, bielik, myszołów, rybołów, kania
rybitwy, mewa śmieszka
zimorodek
remiz
dzierzby

Sporadycznie:

Wawrzynek wilczełyko
Łabędź krzykliwy
Bocian czarny
Dolina widziana z Trzebicka

Zobacz też

Przypisy

↑ ^a ^b Park Krajobrazowy Dolina Baryczy. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2018-06-16].
↑ Barycz river valley PL092. [w:] BirdLife data Zone [on-line]. BirdLife International. [dostęp 2019-02-06]. (ang.).
↑ ^a ^b Formy ochrony przyrody. [w:] Park Krajobrazowy Dolina Baryczy [on-line]. Dolnośląski Zespół Parków Krajobrazowych. [dostęp 2019-02-06].
↑ Milicz Fishponds Nature Reserve. [w:] Ramsar Sites Information Service [on-line]. [dostęp 2019-02-06]. (ang.).
↑ Rejestr rezerwatów przyrody województwa dolnośląskiego, RDOŚ stan na 18 czerwca 2013. [dostęp 2014-01-31].
↑ Dolina Baryczy w jesiennej odsłonie. [w:] Polska przyroda [on-line]. 2015-03-10. [dostęp 2018-06-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-16)].

[crfop-1] Park Krajobrazowy Dolina Baryczy. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2018-06-16].

[iba-2] Barycz river valley PL092. [w:] BirdLife data Zone [on-line]. BirdLife International. [dostęp 2019-02-06]. (ang.).

[fop-3] Formy ochrony przyrody. [w:] Park Krajobrazowy Dolina Baryczy [on-line]. Dolnośląski Zespół Parków Krajobrazowych. [dostęp 2019-02-06].

[ramsar-4] Milicz Fishponds Nature Reserve. [w:] Ramsar Sites Information Service [on-line]. [dostęp 2019-02-06]. (ang.).

[5] Rejestr rezerwatów przyrody województwa dolnośląskiego, RDOŚ stan na 18 czerwca 2013. [dostęp 2014-01-31].

[pp-6] Dolina Baryczy w jesiennej odsłonie. [w:] Polska przyroda [on-line]. 2015-03-10. [dostęp 2018-06-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-16)].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]