park narodowy | |
Państwo | |
---|---|
Położenie |
region Tarapacá |
Data utworzenia |
24 sierpnia 2020 |
Powierzchnia |
99,5 km² |
Ochrona |
kategoria IUCN – II (park narodowy) |
Położenie na mapie Chile | |
20°18′00″S 68°50′00″W/-20,300000 -68,833333 | |
Strona internetowa |
Park Narodowy Salar del Huasco (hiszp. Parque nacional Salar del Huasco) – park narodowy w północnym Chile położony w regionie Tarapacá, w prowincji Tamarugal (gmina Pica). Został utworzony w sierpniu 2020 roku i zajmuje obszar 99,5 km²[1][2][3][4].
9 maja 2005 roku powstał rezerwat przyrody Salar del Huasco. 2 lutego 2010 roku został on przekształcony w park narodowy. W tym samym roku protest przeciwko powstaniu parku złożyli przedstawiciele rdzennej ludności (Ajmara) twierdząc, że powstanie parku bez konsultacji z rdzennymi mieszkańcami narusza art. 6 Konwencji nr 169 Międzynarodowej Organizacji Pracy. W związku z tym 19 grudnia 2014 uchylono dekret o utworzeniu parku narodowego. Po konsultacji z mieszkańcami, 24 sierpnia 2020 roku, prezydent Chile ogłosił ponownie przekształcenie rezerwatu w park narodowy. Od 1996 roku teren obecnego parku jest wpisany na listę konwencji ramsarskiej. W 2010 roku został zakwalifikowany przez BirdLife International jako ostoja ptaków IBA[5][6][2][7][8][9].
Park obejmuje solnisko położone na pustynnej wyżynie, o średniej wysokości około 4000 m n.p.m., w pobliżu granicy z Boliwią. Występują tu tereny podmokłe ze słonymi jeziorami i słonymi bagnami[3][10][8].
Klimat pustynny na wysokościach do 4000 m n.p.m. Wyżej klimat stepowy. Średnia roczna temperatura wynosi +18 °C[11][3].
Główna formacja roślinna na terenie parku to sucha puna. Rośnie tu głównie Fabiana ramulosa, Diplostephium meyenii, Parastrephia lepidophylla, Parastrephia qudrangularis, Mulinum crassifolium, Urbania pappigera[10][12].
Jednym z głównych obiektów ochrony są żyjące tu flamingi: narażony na wyginięcie flaming andyjski i bliskie zagrożenia wyginięciem flaming chilijski i flaming krótkodzioby. Inne występujące tu ptaki to m.in.: nandu plamiste, grzywoszyjka andyjska, mewa andyjska, kondor wielki, łyska wielka, kusoń andyjski[9][13].
Ze ssaków w parku żyją m.in.: zagrożony wyginięciem ocelot andyjski, puma płowa, ocelot pampasowy, nibylis andyjski, wiskacza górska, gwanako andyjskie, wikunia andyjska[13][4][14].