Parmastomyces

Kruchomięsak
	; Kruchomięsak ciemniejący
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	grzyby
Typ	podstawczaki
Klasa	pieczarniaki
Rząd	żagwiowce
Rodzina	pniarkowate
Rodzaj	kruchomięsak
	Nazwa systematyczna
	Parmastomyces Kotl. & Pouzar; Reprium nov. Spec. Regni veg. 69: 138 (1964)
	Typ nomenklatoryczny
	Parmastomyces kravtzevianus (Bondartsev & Parmasto) Kotl. & Pouzar 1964
	Multimedia w Wikimedia Commons

Parmastomyces Kotl. & Pouzar (kruchomięsak) – rodzaj grzybów z rodziny pniarkowatych (Fomitopsidaceae)^[1].

Charakterystyka

Grzyby nadrzewne, saprotroficzne, poliporoidalne. Owocniki roczne, rozpostarte, rozpostarto-odgięte lub siedzące, w stanie świeżym miękkie, w stanie suchym kruche, delikatne. Powierzchnia biała do jasnobrązowej, pory kątowe. Kontekst dwuwarstwowy, z gęstą, ciemną i galaretowatą warstwą rurek i białą, miękko-włóknistą warstwą pod rurkami, przy podłożu. System strzępkowy monomityczny, strzępki generatywne ze sprzążkami. Cystyd brak Bazydiospory cylindryczne, gładkie, szkliste, nieco grubościenne, w odczynniku Melzera dekstrynoidalne. Rozwijają się na drzewach iglastych i liściastych, powodując brunatną zgniliznę drewna^[2].

Rodzaj jest dobrze zdefiniowany przez monomityczny układ strzępek, dekstrynoidalne bazydiospory i wywoływaniem brązowej zgnilizny drewna^[2].

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Fomitopsidaceae, Polyporales, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi^[1].

Nazwę naukową nadano na cześć estońskiego mykologa Erasta Parmasto^[3]. Polską nazwę zaproponował Władysław Wojewoda w 2003 r, Stanisław Domański opisywał gatunki należące do tego rodzaju pod nazwą białak^[4].

Gatunki:

Parmastomyces corticola Corner 1989
Parmastomyces deceptivus Corner 1989
Parmastomyces glutinosus Corner 1989
Parmastomyces kravtzevianus (Bondartsev & Parmasto) Kotl. & Pouzar 1964
Parmastomyces mollissimus (Maire) Pouzar 1984 – kruchomięsak ciemniejący
Parmastomyces taxi (Bondartsev) Y.C. Dai & Niemelä 1995
Parmastomyces umbrinus Corner 1989

Wykaz gatunków i nazwy naukowe na podstawie Index Fungorum^[5]. Nazwy polskie według Władysława Wojewody^[4].

Przypisy

↑ ^a ^b Index Fungorum [online] [dostęp 2014-02-15] (ang.).
↑ ^a ^b M.M. Núñez M.M., LeifL. Ryvarden LeifL., East Asian Polypores. Polyporaceae sensu lato, t. 2, FungiFlora, s. 369, ISBN 82-90724-23-3 [dostęp 2014-02-15] .
↑ AndreasA. Bresinsky AndreasA., In memeoriam professor Erast Parmasto (1928-2012), „Folia Cryptogamica Estonica”, 49, Regensburg 2012 .
↑ ^a ^b WładysławW. Wojewoda WładysławW., Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, s. 490, ISBN 83-89648-09-1 .
↑ Index Fungorum (gatunki) [online] [dostęp 2013-03-05] (ang.).

[if-1] Index Fungorum [online] [dostęp 2014-02-15] (ang.).

[riv-2] M.M. Núñez M.M., LeifL. Ryvarden LeifL., East Asian Polypores. Polyporaceae sensu lato, t. 2, FungiFlora, s. 369, ISBN 82-90724-23-3 [dostęp 2014-02-15] .

[bres-3] AndreasA. Bresinsky AndreasA., In memeoriam professor Erast Parmasto (1928-2012), „Folia Cryptogamica Estonica”, 49, Regensburg 2012 .

[check-4] WładysławW. Wojewoda WładysławW., Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, s. 490, ISBN 83-89648-09-1 .

[if2-5] Index Fungorum (gatunki) [online] [dostęp 2013-03-05] (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]