Partia Islamskie Stowarzyszenie Indonezji

Partai Sarekat Islam Indonesia

Państwo	Indonezja
Skrót	PSII
Data założenia	1929
Data rozwiązania	1973
Ideologia polityczna	Islamizm

Partia Islamskie Stowarzyszenie Indonezji (indonez. Partai Sarekat Islam Indonesia) – indonezyjska partia polityczna o profilu islamskim funkcjonująca w latach 1929–1973.

Logo ugrupowania na karcie do głosowania z 1955 roku

Historia

W 1923 roku podczas konferencji Stowarzyszenia Islamskiego (Serekat Islam) Oemar Said Tjokroaminoto powołał do życia Partię Islamskie Stowarzyszenie (Partai Sarekat Islam – PSI). Zabieg ten miał na celu zmniejszenie wpływów niezwykle popularnej wówczas Komunistycznej Partii Indonezji w indonezyjskim ruchu niepodległociowym^[1]. W 1929 roku, ugrupowanie zmieniło nazwę na Partia Islamskie Stowarzyszenie Indonezji. PSII łączyła idee nacjonalistyczne i religijne, sprzeciwiając się świeckiemu charakterowi państwa po uzyskaniu niepodległości. Mimo to, ugrupowanie wspierało Sukarno i jego Indonezyjską Partię Narodową. Podczas okupacji japońskiej zdelegalizowano większość funkcjonujących partii politycznych^[2]. Rok później w celu wprowadzenia kontroli nad wszelkimi ruchami politycznymi, władze japońskie utworzyły organizację Masyumi, skupiającej lojalnych wobec władz japońskich muzułmanów. W 1947 roku, pro-niepodległościowe skrzydło odłączyło się od Masyumi, zakładając ponownie organizację pod nazwą Partai Sarekat Islam Indonesia, odwołującej się do dorobku swojej politycznej poprzedniczki^[3].

Po uzyskaniu niepodległości

Wraz z uzyskaniem niepodległości przez Indonezję, cześć członków ugrupowania znalazła się w pierwszym rządzie Sukarno. W wyborach parlamentarnych w 1955 roku, PSII uzyskała 2,9% głosów, zdobywając tym samym 8 miejsc w Ludowej Izbie Reprezentantów^[4].

Po objęciu dyktatorskiej władzy przez Suharto, ugrupowanie wzięło udział w fasadowych wyborach parlamentanych w 1971 roku w których uzyskało 10 miejsc^[5]. Niecałe dwa lata później, PSII została wchłonięta przez satelickie w stosunku do Golkar, ugrupowanie skupiające islamskie ruchy polityczne – Zjednoczoną Partię na rzecz Rozwoju^[6].

Przypisy

1. M.C. Ricklefs, A history of modern Indonesia since c.1200, Stanford 1991, str. 164–167.
2. M.C. Ricklefs, A history of modern Indonesia since c.1200, Stanford 1991, str. 174–190.
3. M.C. Ricklefs, A history of modern Indonesia since c.1200, Stanford 1991, str. 196.
4. P.H.H. Simanjuntak, Kabinet-Kabinet Republik Indonesia: Dari Awal Kemerdekaan Sampai Reformasi (Cabinets of the Republic of Indonesia: From the Start of Independence to the Reform era, Penerbit Djambatan, Dżakarta 2003.
5. H. Feith, The Decline of Constitutional Democracy in Indonesia Equinox Publishing, Singapur 2009, str. 434.
6. Party Politics in Southeast Asia: Clientelism and Electoral Competition in Indonesia, Thailand and the Philippines, pod red. D. Tomasa, A.Ufen, Londyn i Nowy Jork 2013, str. 121.

Kontrola autorytatywna (partia polityczna):

• VIAF: 152418007
• LCCN: n50080483
• J9U: 987007347623005171