Partia Niepodległości (Węgry)
| Państwo | |
|---|---|
| Skrót |
FNP |
| Lider | |
| Data założenia |
Partia Niepodległości, węg. Függetlenségi és Negyvennyolcas Párt) − partia polityczna działająca na Węgrzech w latach 1874–1918.
Partia Niepodległości powstała 17 maja 1874 roku z przekształcenia Partii Narodowej 1848[1]. Było to ugrupowanie złożone z licznych środowisk nacjonalistycznych, związanych z tradycją powstania z 1848 roku, a jej działacze wywodzili się głównie ze średniej szlachty. Partia odrzucała tworzący Austro-Węgry kompromis z 1867 roku i żądała ograniczenia związków z Austrią do unii personalnej.
Partia odniosła zwycięstwo w wyborach w styczniu 1905 roku, pokonując po raz pierwszy Partię Liberalną i zdobywając większość. Liderem ugrupowania był wówczas Ferenc Kossuth, syn przywódcy powstania z 1848 roku. Zwycięstwo niepodległościowców spowodowało tzw. kryzys węgierski wobec niemożności pogodzenia interesów dworu i zwycięskiej partii. Kryzys został zażegnany dopiero przez powołanie w 1906 roku gabinetu Sándora Wekerle, w którym Partia Niepodległości miała trzech ministrów[2].
12 listopada 1909 roku partia rozpadła się na skrzydło radykalne i umiarkowane. Partię Niepodległości zlikwidowano 25 stycznia 1918, następnie odtworzono. Jej działacz Mihály Károlyi był przywódcą rewolucji astrów (28−31 października 1918), następnie premierem i prezydentem Węgierskiej Republiki Ludowej.
| Rok | Deputowani | Procent |
|---|---|---|
| 1875 | 36 | 8,70% |
| 1878 | 76 | 18% |
| 1881 | 88 | 21% |
| 1884 | 72 | 17,43% |
| 1887 | 78 | 18,89% |
| 1892 | 86 | 20,82% |
| 1896 | 50 | 12,10% |
| 1901 | 79 | 19,13% |
| 1905 | 165 | 39,95% |
| 1906 | 253 | 61,26% |
| 1910 | 51/44 | 12,35/10,65% |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Mathias Bernath, Felix von Schroeder, Gerda Bartl (Hrsg.): Biographisches Lexikon zur Geschichte Südosteuropas. Band 3, Verlag Oldenbourg, München 1979, ISBN 3-48648-991-7, S. 230.
- ↑ Meyers Großes Konversations-Lexikon. Band 19, Leipzig 1909, S. 890.