Partia Republikańska (Vanuatu)

Partia Republikańska
Vanuatu Republican Party
Państwo

 Vanuatu

Przewodniczący

Maxime Carlot Korman

Data założenia

1996

Adres siedziby

Port Vila

Poglądy gospodarcze

państwo opiekuńcze

Obecni posłowie
0/52

Partia Republikańska (ang. Vanuatu Republican Party) – vanuacka partia polityczna. W latach 2004–2009 i 2010–2014 wchodziła w skład rządu.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Partia została założona w 1996 roku przez premiera Vanuatu – Maxime Carlot Kormana[1]. W wyborach parlamentarnych w 2002 roku partia uzyskała 3 mandaty[2]. W przyspieszonych wyborach w 2004 roku partia wprowadziła do parlamentu 4 deputowanych[3]. Po wyborach partia utworzyła rządową koalicję, Korman wszedł w skład rządu Serge Vohora jako wicepremier, a deputowany partii, Marcellino Pipite, został ministrem handlu i przemysłu[4]. W sierpniu tego samego roku odwołano z Kormana funkcji[5]. W listopadzie Pipite został ministrem spraw zagranicznych[4][6]. W tym samym roku partia weszła w skład nowego rządu Hama Liniego, Korman został wówczas ministrem infrastruktury i gospodarki[7]. W lipcu 2005 roku Korman został zdymisjonowany z rządu[8].

W wyborach parlamentarnych w 2008 roku partia uzyskała 7 deputowanych stając się tym samym trzecią największą partią w kraju[9]. Po wyborach Korman został liderem opozycji[9]. W lipcu 2009 roku lider partii został wybrany przewodniczącym parlamentu, a od sierpnia do września tego samego roku był pełniącym obowiązki prezydenta kraju[10]. W 2010 roku Po zaprzysiężeniu nowego rządu Sato Kilmana, partia weszła w skład rządu, a Marcellino Pipite został mianowany ministrem rolnictwa, leśnictwa i rybołówstwa[4]. Po utworzeniu nowego rządu Serge Vohora w kwietniu 2011 partia ponownie dołączyła do rządu, a członek partii Dominique Morin został ministrem ziemi[11]. Po powrocie Sato Kilmana do władzy w maju tego samego roku, Pipite został ministrem edukacji w jego rządzie[4]. W wyborach parlamentarnych w 2012 roku partia uzyskała tylko jedno miejsce w izbie[12]. Jedyny deputowanym partii został Marcellino Pipite, który po wyborach został mianowany ministrem ds. Ni-Vanuatu[4]. Po zaprzysiężeniu nowego rządu Moana Carcasses Kalosila w 2013 roku Pipite wszedł w skład rządu jako minister turystyki i handlu[4].

W wyborach w 2016 roku nie udało jej się zdobyć ani jednego miejsca w parlamencie[13]. W 2017 roku Maxime Carlot Korman bezskutecznie ubiegał się o urząd prezydenta Vanuatu[14]. Ponownie nie uzyskała mandatów w wyborach w 2020[15] i 2022 roku[16].

Struktura

[edytuj | edytuj kod]

Skład zarządu

[edytuj | edytuj kod]

Program

[edytuj | edytuj kod]

Program partii zakłada m.in.[1]:

  • utworzenie rządowego centrum szkoleniowego w każdej prowincji kraju
  • decentralizację władzy
  • darmową edukację
  • utworzenie prowincjonalnych szkół średnich
  • utworzenie prowincjonalnych przychodni medycznych
  • darmową służbę zdrowia

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d e The political parties and groupings of Vanuatu, [w:] An initiative of Australian Labor’s International Projects Unit and the Pacific Institute of Public Policy under the Australian Political Parties for Democracy Program [online], vanuatu.usp.ac, 2008, s. 55–56 [dostęp 2023-09-21] (ang.).
  2. ↑ VANUATU : Elections parlementaires en Parliament, 2002 [online], archive.ipu.org [dostęp 2024-06-01].
  3. ↑ VANUATU Elections 2004 [online], archive.ipu.org [dostęp 2024-06-01].
  4. ↑ a b c d e f Hon Marcellino Pipite [online], parliament.gov.vu.
  5. ↑ August 2004 [online], rulers.org [dostęp 2024-06-01].
  6. ↑ November 2004 [online], rulers.org [dostęp 2024-06-01].
  7. ↑ Air Vanuatu board members sacked by minister [online], RNZ, 13 lipca 2005 [dostęp 2024-06-01] (ang.).
  8. ↑ Pacific 2020 conference biographies [online], web.archive.org, 29 września 2007 [dostęp 2024-06-01] [zarchiwizowane z adresu 2007-09-29].
  9. ↑ a b VANUATU (Parliament) ELECTIONS EN 2008 [online], archive.ipu.org [dostęp 2024-06-01].
  10. ↑ Hon. Maxime Carlot Korman [online], parliament.gov.vu [dostęp 2024-06-01].
  11. ↑ New look Vanuatu government sworn in [online], RNZ, 25 kwietnia 2011 [dostęp 2024-06-01] (ang.).
  12. ↑ IPU PARLINE database: VANUATU (Parliament), ELECTIONS EN 2012 [online], archive.ipu.org [dostęp 2024-06-01].
  13. ↑ IPU PARLINE database: VANUATU (Parliament), Dernières élections [online], archive.ipu.org [dostęp 2024-06-01].
  14. ↑ Tallis Obed Moses élu président du Vanuatu [online], nouvelle calédonie 1ère, 6 lipca 2017 [dostęp 2024-06-01] (fr.).
  15. ↑ Elections 2020 [online], ipu.org [dostęp 2024-06-01].
  16. ↑ Elections 2022 [online], ipu.org [dostęp 2024-06-01] (ang.).