Patrick Barré
| ||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia |
12 kwietnia 1959 | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost |
172 cm | |||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
Patrick Barré (ur. 12 kwietnia 1959 w Houilles[1]) – francuski lekkoatleta (sprinter), medalista olimpijski z 1980 i mistrz Europy juniorów z 1977. Jego brat bliźniak Pascal był również sprinterem, który często startował razem z Patrickiem w biegach sztafetowych.
Kariera sportowa
[edytuj | edytuj kod]Na mistrzostwach Europy juniorów w 1977 w Doniecku Patrick Barré zwyciężył w sztafecie 4 × 100 metrów (biegła w składzie: Pierrick Thessard, Hermann Panzo, Patrick Barré i Pascal Barré), a w biegu na 200 metrów zajął 5. miejsce[2].
Zajął 4. miejsce w sztafecie 4 × 100 metrów (w składzie: Patrick Barré, Pascal Barré, Lucien Sainte-Rose i Panzo) na mistrzostwach Europy w 1978 w Pradze, a w biegu na 200 metrów odpadł w eliminacjach[3].
Zdobył brązowy medal w sztafecie 4 × 100 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1980 w Moskwie (sztafeta biegła w składzie: Antoine Richard, Pascal Barré, Patrick Barré i Panzo)[1].
Na mistrzostwach Europy w 1982 w Atenach zajął 6. miejsce w biegu na 200 metrów, a sztafeta 4 × 100 metrów w składzie: Richard, Barré, Bernard Petitbois i Hermann Lomba zajęła 7. miejsce w finale[4].
Odpadł w ćwierćfinale biegu na 200 metrów na mistrzostwach świata w 1983 w Helsinkach[5]. Również odpadł w ćwierćfinale biegu na 200 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1984 w Los Angeles[1].
Na światowych igrzyskach halowych w 1985 w Paryżu odpadł w półfinale biegu na 200 metrów[6]. Wystąpił w sztafecie 4 × 400 metrów na mistrzostwach świata w 1987 w Rzymie, ale drużyna Francji odpadła w półfinale[7].
Zajął 7. miejsce w sztafecie 4 × 400 metrów (w składzie: Christoph Zapata, Stéphane Diagana, Barré i Olivier Noirot na mistrzostwach Europy w 1990 w Splicie[8].
Był wicemistrzem Francji juniorów w biegu na 200 metrów w 1977, a wśród seniorów mistrzem w biegu na 200 metrów w 1981 oraz w biegu na 400 metrów w 1988, a także wicemistrzem w biegu na 200 metrów w 1980, 1982 i 1983. Był również halowym mistrzem Francji na 200 metrów w 1984 i wicemistrzem w 1985[9][10].
Rekordy życiowe Patricka Barré:
| Konkurencja | Data i miejsce | Wynik |
|---|---|---|
| bieg na 100 metrów | 16 lipca 1983, Hawr | 10,49 |
| bieg na 200 metrów | 16 sierpnia 1981, Zagrzeb | 20,60 |
| bieg na 400 metrów | 24 lipca 1988, Font-Romeu | 45,65 |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Patrick Barré [online], olympedia.org [dostęp 2021-01-15] (ang.).
- ↑ European Junior Championships 1977 [online], wjah.co.uk [dostęp 2016-03-02] [zarchiwizowane z adresu 2013-10-31] (ang.).
- ↑ Mirko Jalava (red.): Göteborg 2006 Statistics Handbook. Göteborg: European Athletics, 2006, s. 168 i 173.
- ↑ Mirko Jalava (red.): Göteborg 2006 Statistics Handbook. Göteborg: European Athletics, 2006, s. 177 i 182.
- ↑ IAAF Moscow 2013 Statistics Handbook [online], IAAF, s. 79 [dostęp 2013-11-22] (ang.).
- ↑ IAAF Istanbul 2012 Statistics Handbook [online], IAAF, s. 52 [dostęp 2013-11-22] (ang.).
- ↑ IAAF Moscow 2013 Statistics Handbook [online], IAAF, s. 192 [dostęp 2013-11-22] (ang.).
- ↑ Mirko Jalava (red.): Göteborg 2006 Statistics Handbook. Göteborg: European Athletics, 2006, s. 201.
- ↑ Gérard Dupuy, Les finalistes des championnats de France – 1970 à 1980 [online], cdm.athle.com, 21 października 2021, s. 137, 185 [dostęp 2021-11-25] (fr.).
- ↑ Gérard Dupuy, Les finalistes des championnats de France – 1981 à 1990 [online], cdm.athle.com, 28 października 2021, s. 21, 43, 67, 71, 94, 192 [dostęp 2021-11-25] (fr.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Patrick Barré w bazie World Athletics (ang.).