Data i miejsce urodzenia |
17 marca 1983 | ||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wzrost |
184 cm | ||||||||||||||
Pozycja | |||||||||||||||
Kariera juniorska | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Kariera seniorska | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Kariera trenerska | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Odznaczenia | |||||||||||||||
Patryk Sławomir Kuchczyński (ur. 17 marca 1983 w Gdyni[1]) – polski piłkarz ręczny, prawoskrzydłowy, od 2018 zawodnik Orląt Zwoleń.
Reprezentant Polski, srebrny medalista mistrzostw świata w Niemczech (2007), brązowy medalista mistrzostw świata w Chorwacji (2009).
Wychowanek MKS-u Brodnica[1]. W latach 2000–2003 występował w Wybrzeżu Gdańsk. W sezonie 2000/2001, w którym zadebiutował w najwyższej polskiej klasie rozgrywkowej, zdobył z gdańskim klubem mistrzostwo Polski. W sezonie 2002/2003 rozegrał w Ekstraklasie 31 meczów i rzucił 129 bramek[2].
W latach 2003–2012 był zawodnikiem Vive Kielce, z którym trzykrotnie zdobył mistrzostwo Polski i sześć razy Puchar Polski. W sezonie 2005/2006, w którym rzucił 157 bramek w 30 meczach, zajął 4. miejsce w klasyfikacji najlepszych strzelców Ekstraklasy[3]. W sezonie 2008/2009 został wybrany najlepszym prawoskrzydłowym polskiej ligi[4]. W 2011 w wygranym spotkaniu z Nielbą Wągrowiec (37:20) zdobył swoją tysięczną bramkę w najwyższej klasie rozgrywkowej. W barwach kieleckiego klubu występował również w Lidze Mistrzów, w której zdobył 58 bramek (2003/2004 i 2009–2012)[5].
W latach 2012–2015 grał w Górniku Zabrze. W sezonie 2012/2013, w którym rozegrał w Superlidze 28 meczów i rzucił 132 bramki, był najlepszym strzelcem Górnika w Superlidze[6]. W barwach zabrzańskiej drużyny występował również w europejskich pucharach: Challenge Cup (16 goli w czterech meczach w sezonie 2013/2014) i Pucharze EHF (13 bramek w czterech spotkaniach w sezonie 2014/2015)[5]. W 2015 przeszedł do Azotów-Puławy[7], w których grał przez następne trzy lata. W 2018 został zawodnikiem drugoligowych Orląt Zwoleń[8]. W 2022 wrócił do Azotów-Puławy jako drugi trener drużyny[9].
W 2002 zdobył młodzieżowe mistrzostwo Europy – w turnieju, który odbył się w Polsce, rozegrał pięć meczów i rzucił 20 bramek[10].
W latach 2002–2014 rozegrał w reprezentacji Polski 201 meczów, w których rzucił 435 bramek[11][12]. Uczestniczył w trzech turniejach mistrzostw świata (2007, 2009, 2011) i pięciu mistrzostw Europy (2006, 2008, 2010, 2012, 2014). Po raz ostatni w kadrze narodowej wystąpił 29 grudnia 2014 w towarzyskim spotkaniu z Czechami (29:22), w którym rzucił sześć goli[13].
Podczas mistrzostw świata w Niemczech (2007), w których rozegrał siedem meczów i rzucił 14 bramek, zdobył z reprezentacją srebrny medal[14]. W mistrzostwach świata w Chorwacji (2009), w których wywalczył z kadrą brązowy medal, wystąpił w 10 spotkaniach i zdobył 24 gole[15].
Turniej | Edycja | Mecze | Bramki | Miejsce | Źródło |
---|---|---|---|---|---|
Mistrzostwa świata | 2007 | 7 | 14 | 2. | [14] |
2009 | 10 | 24 | 3. | [15] | |
2011 | 9 | 23 | 8. | [17] | |
Mistrzostwa świata | 26 | 61 | – | ||
Mistrzostwa Europy | 2006 | 6 | 20 | 10. | [18] |
2008 | 6 | 9 | 7. | [19] | |
2010 | 8 | 7 | 4. | [20] | |
2012 | 6 | 16 | 9. | [21] | |
2014 | 5 | 17 | 6. | [22] | |
Mistrzostwa Europy | 31 | 69 | – | ||
Łącznie | 57 | 130 | – |