Paul-Henri Campbell (ur. 1982 w Bostonie) – niemiecko-amerykański pisarz.
Jest autorem dwujęzycznym i pisze prozą oraz teksty liryczne w języku angielskim i niemieckim. Studiował filologię klasyczną i teologię katolicką na National University of Ireland w Dublinie i Goethe-Universität we Frankfurcie nad Menem.
W swoich pracach Campbell poszukuje mitologii współczesności[1]. Jego prozę określa się jako mistyczny realizm. Obok pojedynczych tomów udzielał się licznymi publikacjami w czasopismach literackich (np. Lichtungen, Purnev Literary Magazine, Hessischer Literaturbote, entwürfe, KGB Magazine, außer.dem)[2][3][4][5].
Paul-Henri Campbell jest synem amerykańskiego oficera i niemieckiej pielęgniarki. Wychował się w Massachusetts i przeprowadził się później z rodzicami do Niemiec, gdzie zdawał maturę w Bawarii[6]. Życie Campbella jest kształtowane przez jego historię choroby. Od urodzenia cierpi przez wadę serca i nosi stymulator od 24 roku życia[1][7].
Opowieści autora dwujęzycznego są głównie kształtowane przez użycie tragedii ironicznej[8]. Uporządkowane biografie postaci i kontekst akcji wchodzą w stosunek rozdwojenia, który tylko trudno rozwiązać[9]. Przeważnie są to sytuacje, w których powstaje sprzeczność pomiędzy "pragnąć" a "musieć". Charakterystyczne są dla Campbella ważne tematy dotyczące życia ludzkiego, jak np. miłość. W scenicznych obrazach Campbell określa mity życia codziennego, polegające na tradycji symbolizmu. Sceny tematyczne jego liryki[10], to m.in. linia "A" metra nowojorskiego, sztuczne członki lub speed dating (zorganizowana aktywność społeczna, w której ludzie poszukujący romantycznych związków odbywają serie krótkich rozmów z potencjalnymi partnerami, aby określić, czy istnieje wspólny interes). Campbell stara się nie ograniczać liryki do poziomu jednego wiersza. W związku z tym jego tom „Spacerace” jest w całości realizacją mitologii kształtującej XX wiek – zdobycie i walka o Księżyc[11][12].