Paul Malignaggi

Paul Malignaggi
Ilustracja
Pseudonim

Magic Man

Data i miejsce urodzenia

23 listopada 1980
Brooklyn

Obywatelstwo

Stany Zjednoczone

Wzrost

173 cm

Styl walki

praworęczny

Kategoria wagowa

Półśrednia

Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk

42

Zwycięstwa

35

Przez nokauty

7

Porażki

5

Remisy

0

  1. Bilans walk aktualny na 24 stycznia 2016.

Paul Malignaggi (ur. 23 listopada 1980 w Brooklynie, Nowy Jork) – amerykański bokser pochodzenia włoskiego, były zawodowy mistrz świata organizacji IBF w kategorii junior półśredniej (do 140 funtów). Obecny mistrz świata WBA w kategorii półśredniej (do 147 funtów).

Kariera zawodowa

[edytuj | edytuj kod]

Malignaggi jako zawodowiec zadebiutował w lipcu 2001. W ciągu pięciu następnych lat wygrał 21 walk. 10 czerwca 2006 stanął przed szansą zdobycia tytułu mistrza świata organizacji WBO, przegrał jednak na punkty z Miguelem Cotto (w drugiej rundzie Amerykanin leżał na deskach)[1].

Rok 2007 zaczął od zwycięstwa nad Ednerem Cherry[2]. W czerwcu stoczył swój drugi pojedynek mistrzowski – organizacji IBF. Tym razem udało mu się wywalczyć pas mistrzowski, pokonując na punkty Lovemore N'dou[3]. Rok 2008 rozpoczął od zwycięstwa na punkty po wyrównanej walce z Kameruńczykiem Hermanem Ngoudjo[4]. 24 maja 2008 w walce rewanżowej po raz kolejny pokonał na punkty Lovemore N’dou, tym razem po niejednogłośnej decyzji sędziów. Malignaggi przystąpił do walki z wymyślną fryzurą, która jednak mu podczas walki przeszkadzała mu na tyle, że trener w przerwie między ósmą i dziewiątą rundą obciął mu włosy[5].

We wrześniu 2008 zrezygnował z tytułu mistrza świata IBF, ponieważ wybrał bardziej lukratywną walkę z Ricky Hattonem, zamiast pojedynku rewanżowego z oficjalnym pretendentem do tytułu, Hermanem Ngoudjo[6]. Do walki z Hattonem doszło 11 listopada 2008 roku. Anglik przez cały pojedynek miał znaczną przewagę, a w jedenastej rundzie trener Malignaggiego, Buddy McGirt poddał go rzucając ręcznik na ring[7].

Malignaggi powrócił na ring w kwietniu 2009 roku, pokonując na punkty Christophera Fernandeza[8]. Jednak w następnej walce, 22 sierpnia 2009 roku, przegrał na punkty z Juanem Díazem. Malignaggi już w pierwszej rundzie w wyniku prawidłowego uderzenia doznał rozcięcia skóry nad lewym okiem. Takiej samej kontuzji doznał w drugiej rundzie Díaz. W rundzie piątej Díaz w wyniku przypadkowego zderzenia głowami doznał drugiego rozcięcia nad tym samym okiem, jednak to on wygrał walkę w stosunku 116-112, 115-113 i 118-110. Werdykt sędziów został przez niektórych komentatorów uznany za kontrowersyjny[9]. 12 grudnia tego samego roku doszło do walki rewanżowej obu pięściarzy. Tym razem lepszy okazał się Malignaggi, wygrywając pojedynek jednogłośnie na punkty. Díaz w dziesiątej rundzie był liczony[10].

Po pokonaniu Juana Díaza Paulie dostał szansę walki o mistrzostwo świata WBA w wadze junior półśredniej, jego przeciwnikiem był młody i utalentowany Brytyjczyk Amir Khan.

Po dość ciekawym i wyrównanym początku, Khan stopniowo rozbijał pretendenta, aż w końcu sędzia Steve Smoger zdecydował się przerwać pojedynek w jedenastej rundzie.

Po pokonaniu następnych 3 pięściarzy, w tym Jose Miguela Cotto, dostał kolejną szansę walki o mistrzostwo. Jego rywalem w pojedynku o tytuł WBA w wadze półśredniej, był Wjaczesław Senczenko (32-0). Skazany na porażkę Magic Man stopniowo rozbijał Ukraińca wygrywając większość rund, walka została przerwana w dziewiątej rundzie przez sędziego z powodu rozcięć na twarzy Senczenki.

1 sierpnia 2015 w Brooklynie przegrał przez techniczny nokaut w dziewiątej rundzie Dannym Garcíą (31-0, 18 KO)[11].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Graham Houston: Miguel Cotto W12 Paul Malignaggi. Fightwriter.com. [dostęp 2009-05-14]. (ang.).
  2. Graham Houston: Paulie Malignaggi W10 Edner Cherry. Fightwriter.com. [dostęp 2009-05-14]. (ang.).
  3. N’dou is no match for Malignaggi. BBC.com. [dostęp 2009-05-14]. (ang.).
  4. Graham Houston: Paulie Malignaggi W12 Herman Ngoudjo. Fightwriter.com. [dostęp 2009-05-14]. (ang.).
  5. Malignaggi cuts it fine. SkySports.com. [dostęp 2009-05-14]. (ang.).
  6. James Slater: Paulie Malignaggi Vacates IBF Light-Welterweight Belt – Herman Ngoudjo And Juan Urango Will Fight For It!. EastSideBoxing.com. [dostęp 2008-10-10]. (ang.).
  7. Ben Dirs: Slick Hatton defeats Malignaggi. BBC.com. [dostęp 2009-05-14]. (ang.).
  8. Billy Luppert, Alex Dombroff: Froch KOs Taylor!. Fightnews.com. [dostęp 2009-05-14]. (ang.).
  9. Byron Spurlock: Diaz defeats Malignaggi. Fightnews.com, 22.08.2009. [dostęp 2009-08-30]. (ang.).
  10. Graham Houston: Paulie Malignaggi W12 Juan Diaz. Fightwriter.com. [dostęp 2009-12-21]. (ang.).
  11. Danny García systematycznie porozbijał Malignaggiego. Bokser.org, 1 sierpnia 2015. [dostęp 2015-08-02]. (pol.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]