Air Vice-Marshal[1] | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Główne wojny i bitwy | |
Późniejsza praca |
funkcjonariusz porządkowy Izby Lordów[1] |
Odznaczenia | |
[1] [1] [1] |
Paul Copeland Maltby (ur. 5 sierpnia 1892 w Alleppey, zm. 2 lipca 1971 w Aldershot) – wicemarszałek lotnictwa Royal Air Force w latach 30. XX w. i podczas II wojny światowej.
W 1942 roku Maltby był zastępcą dowódcy sił powietrznych Dowództwa Dalekowschodniego i dowódcą sił powietrznych RAF-u na Jawie[1]. 1 stycznia 1942 roku rozkazał on sformowanie 225. Grupy Bombowej RAF[3]. Maltby przybył do zachodniej Jawy 14 lutego 1942 roku i ustanowił swoje dowództwo w Sukabumi[4]. W tym samym czasie Japończycy zadali ciężkie straty alianckiemu lotnictwu[4].
22 lutego 1942 roku dowództwo ABDA zostało rozwiązane. Churchill zgadzał się całkowicie z Wavell’em, że Jawa powinna walczyć dalej, jednak pomimo tego główne posiłki miały zostać wysłane do Birmy i Indii, a nie na Jawę. Całkowite dowództwo zostało przekazane Królewskiej Armii Holenderskich Indii Wschodnich. Następnego dnia Churchill napisał Maltby’iemu: „Wysyłam panu i wszystkim jednostkom brytyjskim, które pozostały na Jawie moje najlepsze życzenia dla sukcesu i honoru w ciężkiej walce, którą pan prowadzi. Każdy uzyskany dzień jest cenny i wiem, że zrobi pan wszystko co w waszej mocy, by przedłużyć bitwę”. Główne siły Maltby’iego miały kontynuować obronę Jawy, aż do wyczerpania się amunicji i miały zrobić wszystko, by ewakuować resztki jednostek i personelu na Cejlon lub do Australii[4].
Japońskie wojska inwazyjne wylądowały na Jawie pod koniec lutego i na początku marca. Wojska alianckie zostały szybko pokonane. 12 marca 1942 roku główni brytyjscy, australijscy i amerykańscy dowódcy zostali wezwani do Bandungu, gdzie podpisano akt kapitulacji wojsk alianckich w obecności dowódcy wojsk japońskich w rejonie Bandungu gen. porucznika Masao Maruyamy[5], który obiecał im przestrzeganie praw konwencji genewskiej w obronie jeńców wojennych[4]. Pomiędzy 1942 a 1945 rokiem był japońskim jeńcem wojennym[1].