Pałecznica trawowa

Pałecznica trawowa
Ilustracja
Owocniki pałecznicy trawowej na źdźble
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

pieczarkowce

Rodzina

pałecznicowate

Rodzaj

pałecznica

Gatunek

pałecznica trawowa

Nazwa systematyczna
Typhula incarnata Lasch
Epicrisis systematis mycologici (Upsaliae): 585 (1838) [1836-1838]

Pałecznica trawowa (Typhula incarnata Lasch) – gatunek grzybów z rodziny pałecznicowatych (Typhulaceae)[1].

Systematyka i nazewnictwo

[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Typhula, Typhulaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1836 roku Wilhelm Gottlob Lasch[1]. Synonimy[2]:

  • Clavaria elegantula P. Karst 1882
  • Sclerotium fulvum Fr. 1822
  • Typhula itoana S. Ima 1930

Nazwę polską zaproponował Władysław Wojewoda w 2003 r. W jego zestawieniu Typhula incarnata jest synonimem Typhula filata (Pers.) Herter[3]. Nomenklatura tego gatunku wymaga jednak ustaleń taksonomicznych, W. Wojewoda podaje bowiem, że synonimem Typhula filata jest także Typhula elegantula P. Karst. Według Indeks Fungorum ten ostatni takson to odrębny gatunek, a jego prawidłowa nazwa to Pistillaria elegantula (P. Karst.) Corner. Ponadto na Index Fungorum brak taksonu Typhula filata[1].

Występowanie i siedlisko

[edytuj | edytuj kod]

Typhula incarnata jest dość pospolita w Anglii i w innych krajach Europy Zachodniej[4]. W. Wojewoda przytacza 10 stanowisk tego gatunku w Polsce do 2003 r. Występuje na martwych i żywych łodygach i liściach traw, zwłaszcza kłosówki, bliźniczki psiej trawki, wiechliny rocznej, żyta zwyczajnego. Spotykana jest na trawnikach, leśnych polanach, obrzeżach lasu, drogach leśnych, wydmach[3].

Znaczenie

[edytuj | edytuj kod]

Typhula incarnata wywołuje chorobę zwaną pałecznicą traw, a wraz z Typhula ishikariensis chorobę pałecznica zbóż i traw[5]. Fitopatogeny te niszczą trawy darniowe w chłodnych porach roku, rosnące na obszarach o dłuższych okresach zalegania śniegu, stąd też czasami nazywane są szarą pleśnią śniegową. Wiosną można zaobserwować oznaki patogenu w postaci kolistych szarobrązowych plam grzybni o średnicy około 15 cm. T. incarnata można odróżnić od T. ishkikariensis po sklerocjach. T. incarnata ma czerwonobrązowe sklerocja o średnicy 1,5–3 mm, a T. iskikariensis czarne o średnicy 0,5–1,5 mm[4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d Index Fungorum [online] [dostęp 2021-07-10].
  2. ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2021-07-10].
  3. ↑ a b Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, ISBN 83-89648-09-1.
  4. ↑ a b Paul Koch, Typhula Blight [online], Plant Disease Diagnostics Clinic [dostęp 2021-07-10].
  5. ↑ Zbigniew Borecki, Małgorzata Solenberg (red.), Polskie nazwy chorób roślin uprawnych, wyd. 2, Poznań: Polskie Towarzystwo Fitopatologiczne, 2017, ISBN 978-83-948769-0-6.