Pectobacterium carotovorum
-_Bacterial_soft_rot.jpg) Bakterioza cebuli wywołana przez Pectobacterium carotovorum | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj |
Pectobacterium |
| Gatunek |
Pectobacterium carotovorum |
| Nazwa systematyczna | |
| Pectobacterium carotovorum | |
Pectobacterium carotovorum Hauben – bakteria należąca do rodziny Enterobacteriaceae[1].
Charakterystyka
[edytuj | edytuj kod]Bakterie P. carotovora są Gram-ujemnymi pałeczkami syntetyzującymi substancje o charakterze bakteriocyn. Są fakultatywnymi anaerobami nie tworzącymi przetrwalników. Niektóre z nich mają rzęski. Jako saprotrofy powszechnie występują w zbiornikach wodnych, wodach gruntowych, powietrzu i glebie[2]. Niektóre są pasożytami. Podgatunek P. carotovorum subsp. carotovorum wśród roślin uprawnych w Polsce wywołuje bakteriozę cebuli, czarną nóżkę ziemniaka i choroby o ogólnej nazwie mokra zgnilizna i miękka zgnilizna. Wśród nich są: mokra zgnilizna kapusty, mokra zgnilizna warzyw korzeniowych, mokra zgnilizna bulw ziemniaka, miękka zgnilizna maku, miękka zgnilizna sałaty i miękkie zgnilizny wielu roślin ozdobnych[3].
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]Dawniej Pectobacterium carotovorum zaliczany był do rodzaju Erwinia pod nazwą Erwinia carotovorum. Rodzaj ten rozbity jednak został na kilka innych i obecna nazwa taksonu to Petrobacerium carotovorum[2]. Zarówno rodzaj Pectobacterium, jak i gatunki P. carotovorum, P. chrysanthemi, P. cypripedii[4][5] i P. rhapontici[6], zostały wpisane na listę zatwierdzonych nazw bakterii (Approved List of bacterial names) i pozostają na niej do chwili obecnej[7].
W obrębie gatunku P. carotovorum wyróżniono 5 podgatunków:
- P. carotovorum subsp. atrosepticum
- P. carotovorum subsp. betavasculorum
- P. carotovorum subsp. carotovorum
- P. carotovorum subsp. odoriferum
- P. carotovorum subsp. wasabiae[2]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Gardan L et al. 2003 Int J Syst Evol Microbiol 53 (2003), 381-391; DOI 10.1099/ijs.0.02423-0.
- ↑ a b c Wojciech Śledź, Ewa Łojkowska, Erwinia carotovora(Pectobacterium carotovorum) – metody wykrywania, identyfikacji i badania zróżnicowania genetycznego, „Postępy Nauk Rolniczych” (4), 2005 [dostęp 2022-08-12].
- ↑ Zbigniew Borecki, Małgorzata Solenberg (red.), Polskie nazwy chorób roślin uprawnych, wyd. 2, Poznań: Polskie Towarzystwo Fitopatologiczne, 2017, ISBN 978-83-948769-0-6.
- ↑ Małgorzata Waleron et al. 2002 Microbiology 148, 583-595 [online] [dostęp 2009-05-23] [zarchiwizowane z adresu 2009-07-22].
- ↑ Huang H.-C. 2007 Botanical Studies 48, 181-186.
- ↑ Kado C. I. 2006 Erwinia and related genera Prokaryotes 6 443-450.
- ↑ Waleron M et al. 2004 Charakterystyka, identyfikacja, różnicowanie i taksonomia bakteryjnych patogenów roślin z rodzaju Erwinia Post Mikrobiol. 43 3 297-319.