Peggy Parnass

Peggy Parnass
Ruth Peggy Sophie Parnass
Ilustracja
Peggy Parnas, 2009
Data i miejsce urodzenia

11 października 1927
Hamburg

Narodowość

niemiecka

Język

niemiecki

Dziedzina sztuki

literatura

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Zasługi RFN

Ruth Peggy Sophie Parnass (ur. 11 października 1927[1] w Hamburgu) – niemiecka i szwedzka aktorka, pisarka, felietonistka, reporterka sądowa, autorka opowiadań non-fiction. Odznaczona Orderem Zasługi Republiki Federalnej Niemiec.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Peggy urodziła się w 1927 roku w Hamburgu. Jest córką Portugalki Herty Emanuel (1906–1942) i Szymona Parnassa (1878–1942), polskiego Żyda urodzonego w Tarnopolu. Oboje zostali wysłani przez nazistów do getta warszawskiego, a następnie do obozu zagłady w Treblince, gdzie zginęli w 1942 r.[1][2][3] W 1939 roku została wysłana w transporcie dziecięcym do Szwecji wraz z czteroletnim młodszym bratem Gadym[1][2][4]. W separacji od brata mieszkała w 12 różnych rodzinach. Krótko przez zakończeniem II wojny światowej zamieszkała z bratem w Londynie u wujka, jedynego ocalałego członka rodziny[2]. Po trzech latach wróciła do Sztokholmu, gdzie została obywatelką Szwecji i ukończyła studia w Hamburgu. W 1951 roku urodziła syna Kima Parnassa[2]. Studiowała także w Paryżu, Londynie i Hamburgu. Jej brat wyjechał do Izraela[1]. Peggy zamieszkała w Hamburgu, gdzie przebywa do dnia dzisiejszego[1][4].

Peggy od wczesnych lat utrzymywała się z umiejętności językowych jako nauczycielka języka, krytyk filmowy, publicysta i tłumacz dla policji kryminalnej. Pracowała jako aktorka w filmie i telewizji oraz tłumaczyła bajki. Pisała reportaże sądowe dla miesięcznika konkret. Jest aktywna politycznie, pracuje dla radia i telewizji[1][4].

Nagrody

[edytuj | edytuj kod]

Wybrana twórczość

[edytuj | edytuj kod]
  • Unter die Haut, 1983[6]
  • Kleine radikale Minderheit, 1985[7]
  • Süchtig nach Leben, 1990[8]
  • Prozesse, 1992[9]
  • Mut und Leidenschaft, 1993[10]
  • Kindheit – Wie unsere Mutter uns vor den Nazis rettete, 2014[11]

Wybrane role

[edytuj | edytuj kod]
  • 1965: Zwei
  • 1967: Das Kriminalmuseum
  • 1968: Stahlnetz
  • 1975: Hauptlehrer Hofer
  • 1980: Panische Zeiten
  • 1984: Der Beginn aller Schrecken ist Liebe
  • 1985: King Kongs Faust
  • 1994: Nikt mnie nie kocha, tyt. oryg. Keiner liebt mich

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d e f g h i Petra Renneke: Ruth Peggy Sophie Parnass. The Encyclopedia of Jewish Women. [dostęp 2020-03-14]. (ang.).
  2. ↑ a b c d Geburtstag von Peggy Parnass. ZeitZeichen. [dostęp 2020-03-14]. (niem.).
  3. ↑ Olaf Wunder: Das hier ist Graffiti gegen das Vergessen. Morgenpost Verlag GmbH. [dostęp 2020-03-14]. (niem.).
  4. ↑ a b c Peggy Parnass: „Wir waren staatenlos geboren”. haGalil. [dostęp 2020-03-14]. (niem.).
  5. ↑ Senat ehrt Esther Bejarano und Peggy Parnass. Süddeutsche Zeitung. [dostęp 2020-03-14]. (niem.).
  6. ↑ Unter die Haut / Peggy Parnass. Deutsche Nationalbibliothek. [dostęp 2020-03-14]. (niem.).
  7. ↑ Kleine radikale Minderheit / Peggy Parnass. Deutsche Nationalbibliothek. [dostęp 2020-03-14]. (niem.).
  8. ↑ Süchtig nach Leben / Peggy Parnass. Deutsche Nationalbibliothek. [dostęp 2020-03-14]. (niem.).
  9. ↑ Prozesse / Peggy Parnass. Deutsche Nationalbibliothek. [dostęp 2020-03-14]. (niem.).
  10. ↑ Mut und Leidenschaft / Peggy Parnass. Deutsche Nationalbibliothek. [dostęp 2020-03-14]. (niem.).
  11. ↑ Kindheit – Wie unsere Mutter uns vor den Nazis rettete / Peggy Parnass. Deutsche Nationalbibliothek. [dostęp 2020-03-14]. (niem.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]