Peltobojkinia (Peltoboykinia) – rodzaj roślin należący do rodziny skalnicowatych. Obejmuje dwa gatunki. Peltobojkinia Watanabego P. watanabei rośnie na Wyspach Japońskich, a peltobojkinia tellimowata P. tellimoides w południowo-wschodnich Chinach w prowincji Fujian[4]. Rośliny te uprawiane są jako ozdobne[5].
- Pokrój
- Byliny o krótkim i grubym kłączu[4].
- Liście
- Skrętoległe. Odziomkowe liście okazałe, długoogonkowe, z błoniastymi przylistkami, o blaszce tarczowatej, okrągło sercowatej do dłoniasto klapowanej. Liście łodygowe mają podobny kształt, ale są znacznie mniejsze[4].
- Kwiaty
- Zebrane w kwiatostan wierzchotkowy, z kwiatami wspartymi przysadkami. Działek kielicha jest 5. Płatków korony także jest 5, mają żółtawą barwę i na brzegu zwykle są ząbkowane. Pręcików jest 10. Zalążnia jest wpół dolna, w dolnej części z przylegającym do niej hypancjum. Powstaje z dwóch owocolistków i jest dwukomorowa. Zawiera liczne zalążki. Szyjki słupka są dwie[4].
- Owoce
- Torebka z wieloma, drobnymi nasionami[4].
Rodzaj z rodziny skalnicowatych Saxifragaceae, w obrębie której jest najbliżej spokrewniony z rodzajem śledziennica Chrysosplenium[4].
- Wykaz gatunków[6][7]
- ↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-03-02] (ang.).
- ↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2021-03-02] (ang.).
- ↑ a b Peltoboykinia. [w:] Index Nominum Genericorum [on-line]. [dostęp 2020-11-18].
- ↑ a b c d e f g Pan Jintang, Douglas E. Soltis: Peltoboykinia (Engler) H. Hara. [w:] Flora of China [on-line]. eFloras.org. [dostęp 2020-11-18].
- ↑ David J.D.J. Mabberley David J.D.J., Mabberley’s Plant-Book, Cambridge: Cambridge University Press, 2017, s. 691, DOI: 10.1017/9781316335581, ISBN 978-1-107-11502-6, OCLC 982092200 .
- ↑ Peltoboykinia (Engl.) Hara. [w:] Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2020-11-18].
- ↑ Wiesław Gawryś: Słownik roślin zielnych. Kraków: Officina botanica, 2008, s. 137. ISBN 978-83-925110-5-2.
Identyfikatory zewnętrzne (
takson):