Peltodytes | |
Régimbart, 1879 | |
Peltodytes caesus | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Gromada | |
Rząd | |
Podrząd | |
(bez rangi) | Hydradephaga |
Rodzina | |
Rodzaj |
Peltodytes |
Typ nomenklatoryczny | |
Dytiscus caesus Duftschmid 1805 |
Peltodytes – rodzaj wodnych chrząszczy z rodziny flisakowatych.
Ciało krępe, silnie wypukłe, gładkie i błyszczące. Ostatni człon głaszczków szczękowych dłuższy od przedostatniego i o zbliżonej do niego szerokości. Przedplecze trapezowate. Pokrywy z wyraźną przyszwową rysą w tylnej części. Wyrostek zapiersia duży, szeroki i dołeczkowany. Płytki zabiodrza duże, dochodzące do podgięć pokryw i VI sternitu odwłoka, obrzeżone po bokach i z tyłu. Na wewnętrznej powierzchni goleni tylnych odnóży obecna rysa wyposażona w szczecinki. Kolce goleni odnóży środkowych i tylnych z błonką po bokach[1].
Rodzaj zamieszkuje strefę umiarkowaną i tropikalną całego świata z wyjątkiem Ameryki Południowej i Oceanii[1]. W Polsce występuje tylko P. (P.) caesus[2]
Takson ten wprowadzony został w 1859 roku przez Maurice'a Auguste'a Régimbarta. Gatunkiem typowym wyznaczony został Dytiscus caesus[3].
Należące tu gatunki sklasyfikowane są w dwóch podrodzajach[3]: