List pochwalny (1861) i świadectwo ukończenia (1865) pensji we Włocławku |
Pensja – dawna nazwa szkół prywatnych lub prowadzonych przez organizacje kościelne, często z internatem. Najczęściej pensje były przeznaczone dla dziewcząt, choć istniały również pensje chłopięce.
W Polsce pensje funkcjonowały od XVIII do XIX wieku[1]. Uczęszczały do nich dziewczęta z wyższych warstw społecznych (szlachty, zamożnego mieszczaństwa, później także urzędników), uzupełniając podstawową edukację domową; nie chodziły do nich na ogół córki arystokracji, uczone w domu przez wynajętych nauczycieli. Początkowo nauka na pensji trwała 2–3 lata, pod koniec XIX wieku 6–7 lat[1].