Imię i nazwisko |
Peter Erasmus Lange-Müller |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Pochodzenie | |
Data i miejsce śmierci | |
Gatunki | |
Zawód | |
Odznaczenia | |
Peter Erasmus Lange-Müller[1][2] (ur. 1 grudnia 1850 we Frederiksbergu, zm. 26 lutego 1926 w Kopenhadze[1][2]) – duński kompozytor.
Uczył się muzyki u Gottfreda Matthisona-Hansena, następnie studiował w konserwatorium w Kopenhadze[1][2]. Rozpoczął też studia w zakresie nauk politycznych na Uniwersytecie Kopenhaskim[1][2]. W 1874 roku został współzałożycielem Koncertforeningen i w latach 1879–1883 był jego dyrygentem[1][2]. Ze względu na poważne problemy zdrowotne musiał przerwać studia i zrezygnować z wszelkiej działalności publicznej, poświęcając się wyłącznie komponowaniu[1][2]. Po ślubie w 1892 roku osiadł w niewielkiej posiadłości niedaleko Rungsted, nie uczestnicząc w życiu muzycznym[1].
Odznaczony został krzyżem komandorskim Orderu Danebroga, Złotym Medalem Zasługi i krzyżem kawalerskim Orderu Gwiazdy Polarnej[3].
Tworzył w stylu romantycznym, z widocznymi nawiązaniami do twórczości Brahmsa[1][2]. Stworzył indywidualny język muzyczny, cechujący się późnoromantyczną harmoniką i eksponowaniem strony brzmieniowej utworów[1]. Zasłynął przede wszystkim jako twórca pieśni[2].
Skomponował m.in. 2 symfonie (I 1879–1881, II 1889), suity orkiestrowe Alhambra (1875) i Weyerburg (1894), Koncert skrzypcowy (1904), opery Tove (wyst. Kopenhaga 1878), Spanske studenter (wyst. Kopenhaga 1883), Fru Jeanna (wyst. Kopenhaga 1891) i Vikingeblod (wyst. Kopenhaga 1900), szereg utworów kameralnych oraz muzykę do licznych sztuk scenicznych[2].