Data i miejsce urodzenia |
13 maja 1959 | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci |
10 lutego 1998 | ||||||||||||
Obywatelstwo | |||||||||||||
Wzrost |
173 cm | ||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||
|
Peter Longbottom (ur. 13 maja 1959 w Huddersfield, zm. 10 lutego 1998 w York) – brytyjski kolarz.
Pochodził z kolarskiej rodziny. Kolarstwo zaczął uprawiać w dzieciństwie. W 1977 zadebiutował na międzynarodowych zawodach, którymi były mistrzostwa świata juniorów[1].
W 1992 wystąpił na igrzyskach olimpijskich, na których zajął 14. miejsce w jeździe drużynowej na 100 km na czas. Brytyjski zespół uzyskał czas 2:12:14[1].
Dwukrotny medalista igrzysk Wspólnoty Narodów. W 1990 zdobył brązowy medal w jeździe drużynowej na czas[2] oraz był 5. w wyścigu na 173 km z czasem 4:34:25,48 s[3], natomiast w 1994 wywalczył srebro w jeździe drużynowej na 100 km na czas (zespół brytyjski w składzie Matthew Illingworth, Paul Jennings, Simon Lillistone, Peter Longbottom uzyskała czas 1:56:40,76 s)[4].
W październiku 1996 zakończył karierę[1].
Czterdziestoczterokrotny medalista mistrzostw kraju[1].
W 1982 przez jeden sezon jeździł w drużynie ACBB, jednakże później wrócił do kolarstwa amatorskiego[1].
Po zakończeniu kariery pracował jako trener klubu North Wirral Velo. Był również dyrektorem firmy budowlanej w York. Zginął 10 lutego 1998 w wypadku drogowym[5] na drodze A64[6].
Był żonaty z Lyn Snowdon[5]. Był szwagrem Jeffa Williamsa[1][7][8].