Państwo działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
17 lutego 1901 |
Data śmierci |
22 maja 1955 |
Specjalność: historia filozofii | |
Alma Mater | |
nauczyciel akademicki | |
Uczelnia | |
Okres zatrudn. |
1940-1955 |
Philotheus Böhner, właśc. Heinrich Böhner (ur. 17 lutego 1901 w Lichtenau, zm. 22 maja 1955) – niemiecki historyk, filozof i biolog. Duchowny katolicki, franciszkanin.
Urodził się 17 lutego 1901 w Lichtenau[1]. W 1920 roku wstąpił do Zakonu Braci Mniejszych i przyjął imię Philotheus[1]. Rok później złożył profesję zakonną, a w 1927 roku przyjął święcenia kapłańskie[1]. W tym czasie poważnie chorował na gruźlicę i, wobec braku możliwości wykonywania posługi, skupił się na tłumaczeniu dzieła Étienne’a Gilsona na temat Bonawentury z Bagnoregio[1]. Po odzyskaniu zdrowia rozpoczął studia na Uniwersytecie w Münsterze, gdzie uzyskał doktorat z biologii za dysertację Uber die thermonastischen Blutbewegegungen bei der Tulpe[1]. Następnie zajął się filozofią i historią, lecz nadal interesował się botaniką, zwłaszcza briologią[1]. W latach 30. XX wieku zajął się kolejnymi tłumaczeniami prac Gilsona, a w 1939 roku został przez niego zaproszony do Instytutu Papieskiego w Toronto[1]. Po wybuchu II wojny światowej został wykładowcą na Kolegium Świętego Bonawentury, które uzyskało status uniwersytetu w 1951 roku[1]. Uczył tam logiki, epistemologii i filozofii, a jednym z jego uczniów był Thomas Merton[1]. Zmarł 22 maja 1955 roku[1].
Lista publikacji[2]: