Phyllachora pomigena na jabłku | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Klasa | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj |
Phyllachora |
Nazwa systematyczna | |
Phyllachora Nitschke ex Fuckel Jb. nassau. Ver. Naturk. 23-24: 216 (1870) [1869-70] | |
Typ nomenklatoryczny | |
Phyllachora graminis (Pers.) Fuckel 1870 |
Phyllachora Nitschke ex Fuckel – rodzaj grzybów z klasy Sordariomycetes[1]. Grzyby mikroskopijne, patogeny roślin[2].
Do rodzaju Phyllachora należą bardzo liczne gatunki. Joanna Marcinkowska w 2012 r. podaje ich liczbę 944[2], ale liczba ta zmienia się w wyniku prac mykologów porządkujących taksonomię i ustalających pokrewieństwo gatunków[1].
Przedstawiciele rodzaju są szeroko na świecie rozprzestrzenione i występują we wszystkich strefach klimatycznych. Grzyby mikroskopijne, pasożyty roślin. Żyją na liściach wielu gatunków roślin z rodzin wiechlinowatych (Poaceae), bobowatych (Fabaceae), trojeściowatych (Asclepiadaceae), krasnodrzewowatych (Erythroxylaceae). Phyllachora graminis na licznych gatunkach traw wywołuje chorobę o nazwie czarna plamistość liści traw[2].
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Phyllachoraceae, Phyllachorales, Sordariomycetidae, Sordariomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].
Synonimy: Catacauma Theiss. & Syd. 1914, Clypeostigma Höhn. 1919, Clypeotrabutia Seaver & Chardón 1926, Discomycopsella Henn. 1902, Endodothella Theiss. & Syd. 1915, Endophyllachora Rehm 1913, Endotrabutia Chardón 1930, Halstedia F. Stevens 1920, Metachora Syd., P. Syd. & E.J. Butler 1911, Phaeotrabutia Garcés 1941), Phaeotrabutiella Theiss. & Syd. 1915, Phragmocarpella Theiss. & Syd. 1915, Phragmocauma Theiss. & Syd. 1915, Placostroma Theiss. & Syd. 1914, Pseudomelasmia Henn. 1902, Puiggarina Speg. 1918, Rheumatopeltis F. Stevens 1927, Sirentyloma Henn. 1895, Telemeniella Bat. 1955, Tolediella Viégas 1943, Trabutiella Theiss. & Syd.[3]