Pielnica w Nowotańcu | |
Kontynent | |
---|---|
Państwo | |
Województwo | |
Potok | |
Długość | 27 km |
Źródło | |
Miejsce | pn.-wsch. stoki Pasma Bukowicy |
Wysokość |
710–730 m n.p.m. |
Współrzędne | |
Ujście | |
Recypient | Wisłok |
Miejsce | |
Wysokość |
277 m n.p.m. |
Współrzędne | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego |
Pielnica – potok w Beskidzie Niskim, na Pogórzu Bukowskim i na terenie Dołów Jasielsko-Sanockich, prawobrzeżny dopływ Wisłoka. Długość ok. 27 km.
Źródła na wysokości ok. 710–730 m n.p.m. na północno-wschodnich stokach Pasma Bukowicy, w rejonie szczytów Zrubań (też: Skibce)[1] i Pańskie Łuki. Spływa początkowo w kierunku północno-wschodnim, po czym po opuszczenia wzgórz Pogórza Bukowskiego, przed wsią Nowosielce, skręca ku północnemu zachodowi i poniżej Beska, na wysokości ok. 277 m n.p.m., uchodzi do Wisłoka.
W górnej części biegu (po Nowosielce) Pielnica ma charakter potoku górskiego, niżej (po Zarszyn) potoku podgórskiego. Na tym odcinku koryto w większości naturalne, nieuregulowane, między Nowosielcami a Zarszynem potok silnie meandruje. W dolnym odcinku (poniżej Zarszyna) spadek niewielki (ok. 1,4‰), koryto aż po ujście uregulowane.
Pielnica przepływa przez miejscowości: Wola Sękowa, Nowotaniec, Nadolany, Pielnia, Nowosielce, Długie, Zarszyn, Posada Zarszyńska, Besko.
Ważniejsze dopływy to potoki: Mętny, Bażanówka, Siedliska (wszystkie prawobrzeżne).
Wcześniejsze nazwy: 1366 – Brzozowa, 1390 – Pele, 1419 – Pella, 1441 – Pielica, 1512 – Pielnyka.
W 1366 król Kazimierz III Wielki wydaje przywilej lokacyjny wsi po obu stronach rzeki Brzozowa, dziś Nadolany, Nagórzany i Nowotaniec, w roku 1390 król Władysław nadaje wieś Jaćmierz, której granice biegną m.in. do potoku Siedliska, a tym potokiem do bagna, [...] do którego wpada całe bagno aż do rzeki Pele[2].