Piernacz

Piernacz kniazia Boratyńskiego z połowy XVII wieku

Piernacz (rus. broń pierzasta) – rodzaj niewielkiej buławy lub buzdyganu wykonanego ze srebra lub żelaza i zakończonego piórami.

Dawniej stanowił symbol władzy u starszyzny kozackiej na Zaporożu. Spełniał także funkcję listu żelaznego (glejtu) zapewniającego posiadaczowi swobodny przejazd (łac. salvus conductus) i nietykalność[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Michał Gradowski, Zdzisław Żygulski, Słownik uzbrojenia historycznego, Warszawa: PWN, 2010, s. 63, ISBN 978-83-01-16260-3, OCLC 751388493.