Pierre-Antoine Lebrun

Piere-Antoine Lebrun
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

29 listopada/grudnia 1785
Paryż

Data śmierci

27 maja 1873

Narodowość

francuska

Odznaczenia
Wielki Oficer Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja)
Multimedia w Wikimedia Commons

Pierre Antoine Lebrun (ur. 29 listopada lub 29 grudnia[1] 1785 w Paryżu, zm. 27 maja 1873) – francuski poeta, dramaturg i polityk[2][3].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Jego utwór Ode à la grande armée zwrócił uwagę Napoleona; zapewniło mu to pensję rządową w wysokości 1200 franków. Pisał dramaty (Ulysse (1814), Marie Stuart (1820), który odniósł duży sukces, oraz Le Cid d’Andalousie (1825)). W 1820 r. odwiedził Grecję. Po powrocie do Paryża w 1822 r. opublikował odę o śmierci Napoleona, co kosztowało go utratę pensji. W 1825 r. gościł u Waltera Scotta. Koronacja Karola X zainspirowała go do napisania La Vallée de Champrosay. W 1828 r. opublikował poemat La Grèce, w tym samym roku został też wybrany do Akademii Francuskiej[1][3]. W latach 1831–1848 był dyrektorem Drukarni Królewskiej[1], w 1853 r. został wybrany do senatu[3].

W 1868 r. odznaczony Orderem Narodowym Legii Honorowej w klasie Wielkiego Oficera (Grand Officier)[4].

Dzieła

[edytuj | edytuj kod]

Źródło:[1]

  • La plantation de l’arbre de la liberté. L’âne et le singe (1799)
  • Les Souvenirs (1802)
  • Ode à la grande armée (1805)
  • Ode sur la guerre de Prusse (1806)
  • La colère d’Apollon. La mort d’Écouchard Lebrun. La campagne de 1807 (1807)
  • Ulysse (1815)
  • Le bonheur de l’étude (1818)
  • Marie Stuart (1820)
  • Au vaisseau de l’Angleterre. Olympie. Jeanne d’Arc. Super flumina. La mort de Napoléon (1822)
  • Pallas fils d’Évandre (1822)
  • Le voyage en Grèce (1828)
  • Œuvres, 2 vol. (1844)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d Pierre-Antoine LEBRUN. [dostęp 2021-07-25]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (fr.).
  2. ↑ Lebrun, Pierre (1785-1873). Katalog Biblioteki Narodowej Francji. [dostęp 2021-07-25]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  3. ↑ a b c Encyklopedia Britannica. T. 16. 1911, s. 352.
  4. ↑ LEBRUN Pierre Antoine. Archives Nationales. [dostęp 2021-07-26]. (fr.).