Pierre Bernard-Reymond

Pierre Bernard-Reymond
Data i miejsce urodzenia

16 stycznia 1944
Gap

Zawód, zajęcie

polityk

Odznaczenia
Kawaler Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Komandor Orderu Danebroga (Dania) Krzyż Wielki Orderu Zasługi Wielkiego Księstwa Luksemburga Krzyż Wielki Orderu Zasługi RFN

Pierre Bernard-Reymond (ur. 16 stycznia 1944 w Gap[1]) – francuski polityk i samorządowiec, długoletni parlamentarzysta krajowy, sekretarz stanu w administracji rządowej, poseł do Parlamentu Europejskiego II, III i IV kadencji.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Studiował nauki ekonomiczne i społeczne na Université de Grenoble, kształcił się w Instytucie Nauk Politycznych w tej miejscowości[2].

Zaangażował się w działalność polityczną w ramach partii centrowych – dołączył do Centrum Demokratów Społecznych (był m.in. wiceprzewodniczącym partyjnej młodzieżówki i następnie wiceprzewodniczącym CDS), a wraz z tym ugrupowaniem do Unii na rzecz Demokracji Francuskiej (gdzie m.in. był zastępcą sekretarza generalnego UDF)[1][2]. Na początku lat 70. pracował w gabinecie politycznym ministra pracy. Wielokrotnie obejmował stanowiska w administracji lokalnej i regionalnej. Przez 18 lat (1971–1989) był pierwszym zastępcą mera miejscowości Gap, następnie do 2007 sprawował urząd mera tego miasta. W latach 1973–1979 i 1982–1989 zasiadał w radzie departamentu Alpy Wysokie, pełniąc m.in. funkcję jej wiceprzewodniczącego. Ponadto od 2002 do 2010 wchodził w skład rady regionu Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże[2].

W 1971 po raz pierwszy uzyskał mandat posła do Zgromadzenia Narodowego. W niższej izbie francuskiego parlamentu zasiadał do 1978[3]. W kwietniu 1977 dołączył do rządu Raymonda Barre jako sekretarz stanu ds. budżetu. We wrześniu 1979 przeszedł na stanowisko sekretarza stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych odpowiedzialnego za sprawy europejskie, zajmował je do czerwca 1981[2].

W 1984 został wybrany do Parlamentu Europejskiego II kadencji, mandat złożył w 1986[1], powracając w tym samym roku do Zgromadzenia Narodowego, którego członkiem był do 1988[3]. W 1989 ponownie uzyskał mandat europosła, w PE zasiadał do 1999 przez dwie kadencje, wchodząc w skład frakcji chadeckiej[1]. Zasiadał w biurze politycznym Europejskiej Partii Ludowej[2].

W 2007 został członkiem francuskiego Senatu, w którym zastąpił zmarłego Marcela Lesbrosa. Mandat senatora wykonywał do 2014[4]. Reprezentował Unię na rzecz Ruchu Ludowego, którą opuścił w 2011[5]. Nie ubiegał się o wybór na kolejną kadencję[4].

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2015-12-12].
  2. ↑ a b c d e f Pierre Bernard-Reymond. rasnag-senat.fr. [dostęp 2015-12-12]. (fr.).
  3. ↑ a b Pierre Bernard-Reymond. assemblee-nationale.fr. [dostęp 2015-12-12]. (fr.).
  4. ↑ a b Pierre Bernard-Reymond. senat.fr. [dostęp 2015-12-12]. (fr.).
  5. ↑ Bernard-Reymond quitte l'UMP. lefigaro.fr, 19 września 2011. [dostęp 2015-12-12]. (fr.).