Pierwotna samoistna hemosyderoza płucna, idiopatyczna hemosyderoza płucna, zespół Ceelena-Gellerstedta – rzadka choroba płuc o nieznanej patogenezie. Charakteryzuje się triadą objawów: krwiopluciem, naciekami płuc (widocznymi na zdjęciu rentgenowskim klatki piersiowej) i niedokrwistością[1]. Leczenie jest objawowe i polega na podawaniu sterydów[2].
Pierwszy opis zmian patologicznych w przebiegu tej choroby przedstawił Rudolf Virchow w 1864 roku. Pełny opis objawów klinicznych schorzenia w połączeniu z obrazem sekcyjnym przypisuje się Wilhelmowi Ceelenowi[3]. Inny wczesny opis jest autorstwa Nilsa Gellerstedta[4] – stąd eponimiczna nazwa choroby, wprowadzona w 1944 przez Pera Selandera[5].
- ↑ Pierwotna, idiopatyczna hemosyderoza płuc a środowisko i wiek. mediton.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-09)].. Alergia Astma Immunologia (2004)
- ↑ G.R. Sethi, K.K. Singhal. Pulmonary diseases and corticosteroids. „Indian J Pediatr”. 75 (10), s. 1045–56, październik 2008. DOI: 10.1007/s12098-008-0209-0. PMID: 19023529.
- ↑ Wilhelm Ceelen: Die Kreislaufstörungen der Lungen [w:] F. Henke, O. Lubarsch: „Handbuch der speziellen pathologischen Anatomie und Histologie” t. 3, s, 10. Berlin, Springer, 1931
- ↑ Nils Gellerstedt: Über die "essentielle" anämisierende Form der braunen Lungeninduration. „Acta pathologica et microbiologica Scandinavica”, 16, s. 386–400 (1939)
- ↑ Per Selander: Idiopathische Lungenhämosiderose. (Essentielle, braune Lungeninduration). „Acta paediatrica” 31, s. 286–299 (1944)