Pierścieniak zielononiebieski

Pierścieniak zielononiebieski
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

pieczarkowce

Rodzina

pierścieniakowate

Rodzaj

pierścieniak

Gatunek

pierścieniak zielononiebieski

Nazwa systematyczna
Stropharia pseudocyanea (Desm.) Morgan
J. Mycol. 14(2): 74 (1908)
Multimedia w Wikimedia Commons
Hasło w Wikisłowniku

Pierścieniak zielononiebieski, łysiczka zielononiebieska (Stropharia pseudocyanea (Desm.) Morgan) – gatunek grzybów z rodziny pierścieniakowatych (Strophariaceae)[1].

Systematyka i nazewnictwo

[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Stropharia, Strophariaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungii[1].

Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1823 r. Jean Baptiste Henri Joseph Desmazières nadając mu nazwę Agaricus pseudocyaneus. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1908 r. Andrew Price Morgan[1].

Ma 16 synonimów. Niektóre z nich[2]:

  • Psilocybe pseudocyanea (Desm.) Noordel. 1995
  • Psilocybe melanosperma (Bull.) Noordel. 1995
  • Stropharia ochrocyanea Bon, 1972
  • Stropharia procera (Kreisel) Contu 2000
  • Stropharia pseudocyanea var. ochrocyanea (Bon) P. Roux, 2008

Władysław Wojewoda w 2003 r. zaproponował polską nazwę łysiczka zielononiebieska dla naukowej nazwy Psilocybe pseudocyanea[3]. Jest ona niespójna z obecną nazwą naukową. Nazwa pierścieniak zielononiebieski znajduje się w internetowym atlasie grzybów[4].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]
Kapelusz

Średnica 1–3 cm, początkowo stożkowato wypukły, potem prawie płaski z garbkiem. Powierzchnia lepka, biaława z błękitnymi do niebieskawozielonych odcieniami, z czasem blaknie do słomkowego lub kremowego. Skórka żelatynowata, błoniasta. Brzeg z resztkami częściowej osłony[5].

Blaszki

Przyrośnięte, o barwie od bladopłowej do purpurowej. Ostrza ząbkowane[5].

Trzon

Wysokość 3,5–7 cm, grubość 2–5 mm, walcowaty, często wygięty, miękki, łatwo łamliwy. Powierzchnia niebieskawo zielona, błękitnoniebieska do słomkowej, kłaczkowato oszroniona, szczególnie przy wierzchołku. Pierścień błoniasty, z czasem pozostaje po nim tylko strefa pierścieniowa[5].

Miąższ

Miąższ niebieskawo zielony, blaknący do błękitnego, po czym blado niebieskawozielony i ostatecznie słomkowy[5].

Występowanie i siedlisko

[edytuj | edytuj kod]

Znane jest występowanie pierścieniaka zielononiebieskiego w Europie, Ameryce Północnej i na Nowej Zelandii[6]. W zestawieniu wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski W. Wojewoda w 2003 r. przytoczył 7 stanowisk[3]. Bardziej aktualne stanowiska podaje internetowy atlas grzybów[4]. Znajduje się na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski. Ma status R – gatunek potencjalnie zagrożony z powodu ograniczonego zasięgu geograficznego i małych obszarów siedliskowych[7].

Naziemny grzyb saprotroficzny. Występuje w lasach, na polanach i pastwiskach[3]. Owocniki tworzy zazwyczaj od sierpnia do października[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2021-08-28].
  2. ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2021-08-28].
  3. ↑ a b c d Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, s. 571, ISBN 83-89648-09-1.
  4. ↑ a b Aktualne stanowiska pierścieniaka zielononiebieskiego w Polsce [online] [dostęp 2021-08-28].
  5. ↑ a b c d Psilocybe pseudocyanea. Łysiczka zielononiebieska [online] [dostęp 2021-08-28].
  6. ↑ Discover Life [online] [dostęp 2021-08-28].
  7. ↑ Zbigniew Mirek i inni, Czerwona lista roślin i grzybów Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, PAN, 2006, s. 69, ISBN 83-89648-38-5.