wieś | |
Kościół filialny | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2022) |
441[2] |
Strefa numeracyjna |
59 |
Kod pocztowy |
76-113[3] |
Tablice rejestracyjne |
ZSL |
SIMC |
0749212 |
Położenie na mapie gminy Postomino | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego | |
Położenie na mapie powiatu sławieńskiego | |
54°27′34″N 16°46′44″E/54,459444 16,778889[1] |
Pieszcz (niem.: Peest) – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie sławieńskim, w gminie Postomino. W 2020 liczba mieszkańców wynosiła około 700 osób.
Przed II wojną światową wieś słynęła z liczby owiec, które znajdowały się w niej. Było ich ponad tysiąc.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa słupskiego.
Pierwsza wzmianka o Pieszczu – starej osadzie słowiańskiej pochodzi z 1335 r. Wieś była dobrem szlacheckim, przez ponad 500 lat należącym do Belowów. W 1780 r. tutejszy majątek podzielono na dwie części – jedną objęli von Krockowie, drugą przejęła rodzina von Bominów (później von Deike). W 1913 r. funkcjonowała szkoła, w której uczyło dwóch nauczycieli. Do II wojny światowej w Pieszczu działał młyn wodny zbożowy, trak, cegielnia, piec do wypalania wapna, karczma i gorzelnia. Miejscowość słynęła z hodowli owiec, których w pewnym okresie hodowano tu ponad 1000 szt. Po II wojnie światowej majątki w Pieszczu przejęły jednostki aprowizacyjne wojskowe Armii Czerwonej. Ostatni niemieccy mieszkańcy Pieszcza opuścili wieś dopiero w 1958 r. Na bazie obu majątków utworzono rolniczą spółdzielnię produkcyjną, specjalizującą się w hodowli trzody chlewnej i bydła. Spółdzielnia przestała istnieć w roku 1991. W 1996 r. w Pieszczu wybudowano nową szkołę podstawową.
Obiekty zabytkowe wpisane do rejestru państwowego[4]:
Pozostałe obiekty o charakterze historycznym (nie wpisane do rejestru zabytków):