Pinus herrerae

Pinus herrerae
Ilustracja
Systematyka[1][2][3]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

nagonasienne

Klasa

iglaste

Rząd

sosnowce

Rodzina

sosnowate

Rodzaj

sosna

Gatunek

P. herrerae

Nazwa systematyczna
Pinus herrerae Martínez
Anales Inst. Biol. Univ. Nac. Mexico 11: 76. 1940[4]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[5]

Multimedia w Wikimedia Commons

Pinus herrerae Martínez – gatunek drzewa z rodziny sosnowatych (Pinaceae). Sosna ta występuje w Meksyku (Sinaloa, Durango, Jalisco, Michoacan, Guerrero)[6].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]
Pokrój
Korona młodych drzew jest nieregularna, dorosłych zaokrąglona z poziomymi lub opadającymi gałęziami.
Pień
Osiąga 25–35 m wysokości. Kora jest cienka i łuskowata, czerwono-brązowa, z wiekiem grubieje i pęka na podłużne, czerwono-brązowe, łuszczące się płytki.
Liście
Igły wyrastają po 3 na krótkopędzie, dorastają do 10–20 cm długości, są wiotkie i giętkie, przeważnie wyprostowane, czasem zwisające.
Szyszki
Szyszki nasienne są prawie symetryczne, podłużnie jajowate, o długości 2–4 cm. Łuski nasienne giętkie, o szerokości 5–6 mm. Apofyza łuski płaska do lekko wzniesionej, z lekko wzniesioną piramidką zakończoną nietrwałym, szybko odpadającym kolcem. Nasiona są ciemnobrązowe, o długości 3–4 mm, opatrzone skrzydełkiem o długości 5–7 mm[7].

Biologia i ekologia

[edytuj | edytuj kod]

W liściu znajduje się 1–4 kanały żywiczne i 2 wiązki przewodzące. Pochewki liściowe są trwałe, blado brązowe, o długości 8–14 mm. Drewno blado żółte, dobrej jakości[7].

Pinus herrerae występuje na wysokościach 1200–2400 m n.p.m. razem z innymi sosnami: P. montezumae, P. pseudostrobus, P. douglasiana, P. maximinoi, P. lawsonii, P. teocote oraz P. devoniana[7].

Pinus herrerae jest gospodarzem roślin pasożytniczych: Cladocolea cupulata[8], Arceuthobium gillii, Arceuthobium rubrum, Arceuthobium vaginatum subsp. vaginatum i Arceuthobium yecorense. Może zostać także zainfekowana przez Arceuthobium durangense, jeśli rośnie w pobliżu zarażonych drzew, chociaż sama nie jest głównym gospodarzem tej rośliny[9].

Systematyka i zmienność

[edytuj | edytuj kod]

Synonim: Pinus teocote var. herrerae (Martínez) Silba.

Pozycja gatunku w obrębie rodzaju Pinus[10]:

  • podrodzaj Pinus
    • sekcja Trifoliae
      • podsekcja Australes
        • gatunek P. herrerae

Zagrożenia

[edytuj | edytuj kod]

Międzynarodowa organizacja IUCN umieściła ten gatunek w Czerwonej księdze gatunków zagrożonych, przyznając mu kategorię zagrożenia LC (least concern, system oceny w wersji 2.3 i 3.1), czyli jest gatunkiem najmniejszej troski, nie spełniającym kryteriów gatunków zagrożonych[11][12]. Sosna ta jest rozproszona na dużym obszarze, ale w wielu miejscach występuje licznie i wydaje się dobrze odnawiać. Potencjalnym zagrożeniem dla gatunku byłoby zwiększenie pozyskiwania jego drewna[12].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-03-26] (ang.).
  2. ↑ Peter F. Stevens, Pinales : Pinaceae, [w:] Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2021-02-28] (ang.).
  3. ↑ M.J.M. Christenhusz i inni, A new classification and linear sequence of extant gymnosperms, „Phytotaxa”, 19 (1), 2011, s. 55–70, DOI: 10.11646/phytotaxa.19.1.3 (ang.).
  4. ↑ M. Martínez. Pinaceas Méxicanas: Descripción de algunas especies y variedades nuevas. „Anales Inst. Biol. Univ. Nac. México”. 11 (1), s. 57-84, 1940. 
  5. ↑ Pinus herrerae, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  6. ↑ Christopher J. Earle: Pinus herrerae. [w:] The Gymnosperm Database [on-line]. [dostęp 2009-10-27]. (ang.).
  7. ↑ a b c Jesse P. Perry: The pines of Mexico and Central America. Portland: Timber Press, 1991. ISBN 0-88192-174-2.
  8. ↑ S. Kenaley, R. Mathiasen. First Report of Cladocolea cupulata on Pinus douglasiana and P. herrerai in Northern Mexico. „Plant Diseases”. 90, s. 681, 2006. (ang.). 
  9. ↑ F. G. Hawksworth, D. Wiens. Dwarf mistletoes: Biology, pathology and systematics. „Agriculture Handbook”. 709, 1996. Washington, DC: U.S.D.A. Forest Service. [dostęp 2009-10-27]. 
  10. ↑ Christopher J. Earle: Pinus. [w:] The Gymnosperm Database [on-line]. [dostęp 2009-10-27]. (ang.).
  11. ↑ A. Farjon, Pinus herrerae, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2009-10-27] (ang.).
  12. ↑ a b A. Farjon, Pinus herrerae, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2013-09-14] (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Jesse P. Perry: The pines of Mexico and Central America. Portland: Timber Press, 1991. ISBN 0-88192-174-2.